YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/831
KARAR NO : 2023/3808
KARAR TARİHİ : 11.07.2023
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2341 E., 2022/2311 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Yıldızeli Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların evliliğin en başından beri gönülleri olmadan evlendirildiklerini, bu evliliğin sadece kağıt üzerinde kaldığını, evlendikten bir ay sonra askere giden müvekkilinin daha sonra ise çalışmak için Hollanda’ya, 2011 yılında ise Almanya’ya gittiğini, oturum alması uzun süren davacının ailesini yanına alamadığını, zaten baştan beri uyumlu olmayan bu çiftin geri dönülemez bir noktaya geldiğini belirterek, davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının söylemiş olduğu görücü usulü evlendikleri iddiasının tamamen asılsız olduğunu, evliliklerinden 2 ay sonra davacının vatani görevini yapmak üzere askere gittiğini, 1997 yılında askerden geldiğini, 2000 yılının son aylarına kadar köyde birlikte yaşadıklarını ve bu süreçte Tuğçe isimli ortak çocuklarının dünyaya geldiğini, davacının 2000 yılının son aylarında çalışmak amacı ile yurt dışına gittiğini, sonrasında çocuklarını ve kendisini görmek için yanlarına gelip gittiğini, telefon ile sürekli görüştüklerini, daha sonrasında yurt dışında kaçak olarak çalıştığı için gelmediğini söyleyerek Türkiye’ye gelmediğini, 2007 yılında vefat eden çocukları …nin cenazesine dahi gelmediğini, diğer çocuklar…’ın bu durumdan etkilenerek psikolojik tedavi gördüğünü, davacının en son 2015 yılında izne geldiğini, sonra geri döneceğini söyleyerek geri gittiğini ve bir daha geri dönmediğini bu nedenlerle davanın reddine, aksi kanaatte olunması durumunda kadın yararına 200.000,00 TL maddî tazminat, 200.000,00 TL manevî tazminat ve aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, tarafların 1995 yılında kardeş çocukları oldukları için ailelerin evlendirdiği, 2000 yılında davalının çalışmak için Hollanda ülkesine gittiği, davalının da erkeğin anne ve babası ile yaşadığı, davalı ve çocukların ihtiyaçlarının erkeğin anne ve babası tarafından karşılandığı, erkeğin gittikten sonra bir daha gelmediği, nadiren telefon açtığı, 2007 yılında kızının ölümüne dahi cenazeye gelmediği, 2015 yılında bir kez gelip gittiği, dava tarihine kadar bir daha gelmediği, eş ve çocukların ihtiyaçları için para göndermediği, davacı erkeğin, davalı kadının kusurlu bir davranışının varlığını ispat edemediği gibi birliğin bu duruma gelmesinde erkeğin tam kusurlu olduğu davacı erkeğin davasını ispatlayamadığı, davacı erkeğin açtığı boşanma davasının reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; tarafların 19 yıldır ayrı yaşadıklarını, boşanmalarına karar verilmesi gerektiğini belirterek, İlk Derece Mahkemesi kararının kusur tespiti, davanın reddine karar verilmesi yönünden hükmün tamamına yönelik olarak istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle davacı erkek vekilinin istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı erkek vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; tarafların 19 yıldır ayrı yaşadıklarını, boşanmalarına karar verilmesi gerektiğini belirterek Bölge Adliye Mahkemesi kararının kusur tespiti, davanın reddine karar verilmesi yönünden hükmün tamamına yönelik olarak temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; erkeğin boşanma davası şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,