YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/8286
KARAR NO : 2023/5472
KARAR TARİHİ : 21.11.2023
MAHKEMESİ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1964 E., 2023/811 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ: Gaziosmanpaşa 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/914 E., 2021/788 K.
Taraflar arasındaki boşanmadan sonra açılan maddî ve manevî tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların Federal Almanya Cumhuriyeti Remscheid Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı ile 09.11.2017 tarihinde boşandıklarını, boşanma kararının Türkiye’de geçerli olabilmesi için Gaziosmanpaşa 3. Aile Mahkemesi 2018/196 Esas sayılı dosyasıyla tanımanın gerçekleştiğini, yaşanan olumsuzlukların müvekkilinde maddî ve manevî açıdan büyük zararlara yol açtığını, tüm bu yaşananlardan sonra müvekkilinin bu zararların tazminini talep etmek zaruretini hissettiğini belirterek yasal faiziyle birlikte 200.000,00 TL maddî ve 200.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; dava dilekçesindeki iddiaların yerinde olmadığını, tarafların Almanya Mahkemelerinde anlaşmalı olarak boşandıklarını, karşı tarafın itiraz etmemesi nedeniyle kararın kesinleştiğini, açılan davanın haksız olduğunu, Almanya’daki boşanma kararında boşanmanın mali sonuçlarını kapsar şekilde karar verildiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; tarafların yabancı mahkemede anlaşmalı boşandıkları, çekişmeli bir boşanma yargılamasının yapılmadığı, bu yüzden de taraflar arasındaki kusur durumunu belirten bir değerlendirmenin kararda bulunmadığı, kararın kesinleştiği, kusur takdiri olmadan tazminata karar verilemeyeceği, anlaşmalı boşanma davasında boşanmanın mali sonuçlarını da kapsar şekilde anlaşılması gerektiği, boşanmanın anlaşmalı biçimde yapıldıktan sonrasında maddî ve manevî tazminat istenmesinin yasaya uygun düşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; boşanmanın anlaşmalı olarak gerçekleşmediğini, boşanmanın eki sayılan bir protokolün olmadığını, davalı ile aralarında boşanma tazminat ve mal paylaşımı konularında yapılan bir anlaşma olmadığını, dosya kapsamından davalının kusurlu olduğunun ispat edildiğini, davanın kabulünün gerektiğini ileri sürerek davanın reddi yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; boşanmaya ilişkin yabancı mahkeme ilamında taraflara ilişkin bir kusur belirlemesi yapılmadığına ve artık yabancı mahkeme ilamı Türk Mahkemesi bakımından kesin delil ve kesin hüküm gücünü kazandığına göre, davada davalı erkeğe kusur yüklenmesi ve buna bağlı olarak davacı kadın yararına maddî ve manevî tazminata karar verilmesinin mümkün olmadığı, bu nedenlerle İlk Derece Mahkemesinin davanın reddine dair karar ve gerekçesinin dosya kapsamı ile uyumlu, usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle davacının istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; taraflar arasındaki boşanmanın anlaşmalı değil çekişmeli boşanma olduğunu, tazminatlara ilişkin de bir anlaşma olmadığını, yabancı mahkeme kararında kusur tespiti yapılmamasının davalı erkeğin kusurlu olmadığı anlamına gelmediğini, maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürerek davanın reddi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı kadın yararına boşanmadan kaynaklı maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi şartlarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 174 üncü maddesini birinci ve ikinci fıkrası, 178 inci maddesi; 5718 Sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanun’un 58 inci ve 59 uncu maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen …, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,21.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.