YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/8124
KARAR NO : 2023/5369
KARAR TARİHİ : 09.11.2023
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2023/62 E., 2023/279 K.
KARAR : Kısmen kabul
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen boşanma davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminatların miktarının az olduğu gerekçesi ile … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi esastan ret kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının hükmedilen tazminatların miktarı yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; kadın yararına hükmedilen tazminatların miktarlarının arttırılmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı erkek asıl tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin kadını ve çocukları bırakarak …’ya çalışmaya gittiğini, kadını ve çocukları yanına alacağını belirtmesine rağmen almadığını, habersiz şekilde tayinini …’ya aldırdığını, kadının ve çocukların mağdur olduğunu, erkeğin sosyal medyada başka kadınlarla fotoğraflarının bulunduğunu, bu fotoğrafların karı koca ilişkisi içinde gibi fotoğraflar olduğunu, yabancı kadınlarla birlikte yaşadığını belirterek davanın kabulüne, ıslah dilekçesi ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanun’un (4721 sayılı Kanun) 161 inci maddesinde belirtilen zina hukuki nedenine olmadığı takdirde 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına, aylık 2.000,00TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 100.000,00TL maddî ve 100.000.00TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili tarafından cevap dilekçesi sunulmamıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 03.02.2022 tarihli ve 2019/300 Esas, 2022/62 Karar sayılı kararıyla; erkeğin …’ya iş için gittiği, kadını ve çocukları yanına almadığı, tarafların bu olayla ayrı yaşamaya başladığı, erkeğin gittikten sonra kadına ve evine maddî destek sağlamadığı, kadının tek başına hastalıklarla mücadele ettiği, erkeğin kadını istemediği, boşanmak istediğini söylediği, başka kadınlarla görüşüp mesajlaştığı, farklı kadınlarla sosyal medyada resimlerinin olduğu, kadının haberi olmadan tayinini …’ya aldırdığının sabit olduğu, kadının zinaya ilişkin davasının ıslah ile terditli olarak evlilik biriliğinin temelinden sarsılmasına dayandırdığı, kadının zinayı ispatlayamadığı, buna ilişkin açılan davanın reddi gerektiği, kadının kusurunun ispatlanamadığı, erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile kadının zina davasının reddine, kadının evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenli boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, kadın yararına 1.200,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 40.000,00 TL maddî, 40.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı kadın vekili hükmedilen maddî ve manevî tazminatların miktarları yönünden, davalı erkek vekili kusur belirlemesi, hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminatlar yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 28.06.2022 tarihli ve 2022/1809 Esas, 2022/2364 Karar sayılı kararıyla; İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf taleplerinin ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı kadın vekili hükmedilen maddî ve manevî tazminatların miktarı yönünden temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 28.12.2022 tarihli, 2022/9206 Esas, 2022/11052 Karar sayılı kararı ile kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarlarının az olduğu gerekçesi ile Bölge adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı kadın içinde tarafların sosyal ve ekonomik durumları dikkate alınarak uygun maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği gerekçesi ile kadın yararına 80.000,00 TL maddî ve 80.000,00 TL manevî tazminata, bozma kapsamı dışında kalıp kesinleşen hususlarda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek asıl temyiz dilekçesinde özetle; ayrı yaşanılan dönemde evin ve çocukların maddî ihtiyaçlarının erkek tarafından karşılandığını, kadının bu süreçte ve dava sürecinde erkeğe ait evde kira ödemeden oturduğunu, erkeğin emekli memur olduğu, hükmedilen maddî ve manevî tazminatların hukuka aykırı ve fahiş olduğunu, kadının tam kusurlu olduğunun ispat edildiğini belirterek kusur belirlemesi, hükmedilen maddî ve manevî tazminatlar yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarlarının bozma ilamına, dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun şekilde arttırılıp arttırılmadığı, kesinleşen kusur durumu yönünden inceleme yapılıp yapılmayacağı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmadığı gibi bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak oluşturan yönlerin de yeniden incelenmesinin hukuken mümkün olmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı erkek vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
09.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.