YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/602
KARAR NO : 2023/1006
KARAR TARİHİ : 14.03.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2022/350 E., 2022/592 K.
DAVA TARİHİ : 22.06.2018
KARAR : Kısmen kabul, kısmen ret
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen boşanma davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece … Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi esastan ret kararının ortadan kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı kadın tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 34 yıldır evli olduklarını, evliliğin başından itibaren davalının müvekkilini tehdit ettiğini, müvekkiline ve müvekkilinin ailesine karşı sinkaflı küfürler ve hakaret ettiğini, herkesin içerisinde müvekkilini rencide ettiğini, müvekkiline sürekli şiddet uyguladığını, müvekkilini evden kovduğunu, sadakat yükümlülüğüne aykırı davranarak evlilik birliğinin temelinden sarsıldığı iddiası ile tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine aylık 2.000,00 TL tedbir 2.000,00 TL yoksulluk nafakasına, müvekkili yararına 250.000,00 TL maddî tazminat, 250.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; müvekkilinin eşinden boşanmak istemediğini, dava dilekçesindeki iddiaların hayatın olağan akışına aykırı düştüğünü, davacının basit bir tartışmanın ardından müşterek konutu terk edip kardeşinin yanına yerleştiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 02.03.2022 tarihli ve 2020/905 Esas, 2022/404 Karar sayılı kararıyla; davalı kocanın, eşine hakaret ve küfür ettiği, eşinin anne ve babasına küfür ettiği, eşinden yatağını ayırdığı, eşini evden kovduğu, Nesrin isimli kadınla ilişki yaşayarak sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı evlilik birlikteliğinin temelinden sarsılmasında tam kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun (4721 sayılı kanun) 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası gereğince boşanmalarına, davacı kadın lehine aylık 750,00 TL tedbir nafakasına 800,00 TL yoksulluk nafakasına, 35.000,00 TL maddî, 35.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı vekili tazminat ve nafakaların miktarı, davalı vekili boşanma ve fer’îlerine yönelik istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 02.03.2022 tarih, 2020/905 Esas, 2022/404 Karar sayılı kararıyla; davacının ve davalının istinaf başvurusunun yarı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
Dairemiz, 01.06.2022 tarih ve 2022/4053 Esas, 2022/5307 Karar sayılı ilamıyla; tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminatın az olduğu gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise onanmasına karar vermiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, davalı adına kayıtlı taşınmaz ve araç kayıtları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak davacı kadın yararına 80.000,00 TL maddî, 80.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuş, davacı kadın vekili davalı erkeğin temyiz istemine katılmalı olarak temyiz talebinde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; hükmedilen tazminatların ekonomik durumları dikkate alınarak talepleri gibi karar verilmesini, davalı vekilinin haksız ve mesnetsiz temyiz itirazlarının reddine karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; davacının dava dilekçesindeki iddialarını ispatlayamadığını, tanık beyanlarının görgüye değil yoruma dayalı, duyduklarını anlattıkları beyanlar olduğunu, müvekkilinin eşinin kendisine olan olumsuz tutum ve davranışları ile mücadele etmek zorunda kaldığını, boşanma kararı verilmesini ve tazminat miktarının çok yüksek olduğunu, müvekkilinin evlilik birlikteliğinin sürdürülebileceği inancında olduğunu beyan ederek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminatların miktarı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanunu’nun 4 üncü maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 371 inci maddesi hükümleri; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olduğu, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesinin hukuken mümkün bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının davacı …’e yükletilmesine,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalı …’a yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
14.03.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.