Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2022/1941 E. 2022/8370 K. 19.10.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/1941
KARAR NO : 2022/8370
KARAR TARİHİ : 19.10.2022

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca tazminat miktarları yönünde temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 19.10.2022 günü duruşmalı temyiz eden davalı … ile vekili Av. … … geldiler. Karşı taraf temyiz eden davacı … … ile vekili gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, 27.04.2016 tarihli kararda davacı kadın yararına 100.000,00 TL maddi ve 60.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş; Dairemizin 06.11.2018 tarihli ilamı ile kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminatın az olduğundan bahisle karar bozulmuş; mahkemece bozmaya uyulmuştur. Bozma sonrası verilen 16.07.2020 tarihli kararda ise davacı kadın lehine 150.000,00 TL maddi tazminat ve 90.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, yine Dairemizin 14.01.2021 tarihli ilamı ile hüküm kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminatın az olduğundan bahisle yeniden bozulmuş; mahkemece bozmaya uyulmuş ve bu kez 500.000,00 TL maddi ve 400.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Maddi tazminat yönünden yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere,erkeğin tespit edilen sosyal ve ekonomik durumuna ve bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı kadın yararına hükmedilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu’nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 … içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 19.10.2022 (Çrş.)