YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/1815
KARAR NO : 2022/2357
KARAR TARİHİ : 14.03.2022

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Korunma Kararının Kaldırılması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm hakkındaki korunma kararı kaldırılan … tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz edilen Tunceli Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.07.1996 tarihli 1996/128 Esas 1996/120 Karar sayılı kararı, temyiz eden …`a 07.01.2013 tarihinde adresinde bizzat kendisine tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK m. 432) on beş günlük süre geçtikten sonra 30.12.2021 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir. Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432. maddesine göre temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir. Ne var ki mahkemece verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay’a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 2494 sayılı kanun ile değişik 432/4. maddesine göre bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca (1.6.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayı ile) karara bağlanmıştır. Bu durumda gösterilen sebeple hakkındaki korunma kararı kaldırılan …`ın temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Hakkındaki korunma kararı kaldırılan …`ın süresinde olmayan temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcın istek halinde yatırına geri verilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 14.03.2022 (Pzt.)