YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/11108
KARAR NO : 2023/1313
KARAR TARİHİ : 23.03.2023
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki çocukla kişisel ilişkinin kaldırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 361 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca bölge adliye mahkemesince verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir. Temyiz dilekçesinin süresinden sonra verilmesi hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın, davacı anne vekili Av. …’a 23.10.2022 tarihinde tebliğ edildiği; Davacı vekili tarafından temyiz dilekçesinin ise yasal süre geçirildikten sonra, 16.11.2022 tarihinde verildiği anlaşılmakla; davacı anne vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalı baba vekilinin gerekli şartları taşıdığı anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü.
I. DAVA
Davacı anne vekili dava dilekçesinde özetle; çocuğun babasıyla görüşmek istemediğini, babanın ve çevresinin alkol, sigara gibi alışkanlıkları olduğunu, çocuğa alkol ve sigara içirmeye çalıştıklarını, ona örnek olmadıklarını, babanın çocuğa küfür öğrettiğini, şiddet uyguladığını, çocuğun en son babasının evinden kaçarak annesine geldiğini ve babaya her gittiğinde psikolojisinin bozulduğunu gösteren davranışlar sergilediğini iddia ederek yatılı olarak kurulan kişisel ilişkinin tamamen kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı baba vekili cevap dilekçesinde özetle; baba hakkındaki iddiaların doğru olmadığını, annenin babanın çocukla kişisel ilişkisini engellediğini, davalının icraya başvurmak zorunda kaldığını, çocuğun annesinin etkisi ile babasının evinden gizlice ayrılarak annesinin yanına gittiğini ve annenin çocuğu babaya karşı olumsuz yönlendirip etkilediğini iddia ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosya kapsamına göre, çocuğun baba ile görüş günleri öncesinde agresif davranışlar sergilediği, endişeye kapıldığı, rahatsızlık duyduğu, kişisel ilişki kurulan zamanlarda baba ve yakınları tarafından çocuğa özen gösterilmediği, çocuğun rahatsız olacağı tavırlar sergilendiği, bu sebeplerle çocukla baba arasında mevcut kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesi gerektiği, kişisel ilişkinin tamamen kaldırılmasının çocuğun babaya karşı yabancılaşmasına neden olacağı, baba rolünün de çocuğun yüksek menfaati gereğince gerekli ve önemli olduğu, mevcut kişisel ilişkinin kısıtlanarak yatılı olmayacak şekilde yeniden düzenlenmesinin daha uygun olacağı gerekçesi ile; davanın kabulüne, boşanma ilâmı ile kurulan kişisel ilişkinin kaldırılmasına, çocuk ile baba arasında her ayın birinci Cumartesi günü saat 11:00 ile 15:00 arasında yatılı olmayacak şekilde kişisel ilişki tesis edilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
1. İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı süresi içinde tarafların vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2. İlk Derece Mahkemesinin 25.04.2022 tarihli 2020/344 Esas, 2022/123 Karar sayılı ek kararı ile, davacı anne vekilinin istinaf başvurusunun usulüne uygun muhtıra tebliğine rağmen temyiz harç ve giderlerinin bir haftalık yasal sürede yatırılmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir. Ek karar davacı anne vekili Av. …’e 01.05.2022 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş ve vekil ek karara karşı istinaf başvurusunda bulunmamıştır.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı baba vekili istinaf dilekçesinde özetle; çocuğun annesinin etkisi altında beyanda bulunduğunu, annenin çocuk ile babayı görüştürmek istemediğini, kişisel ilişkinin çocuk yararına olduğunu, sosyal inceleme raporunda kişisel ilişkinin kaldırılmasını gerektirecek bir durumun olmadığının belirtildiğini ve ilişkinin çok sınırlı tesis edildiğini belirterek davanın kabulü yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile taraf vekillerinin başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı baba vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı baba vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar ederek davanın kabulü yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık baba ile çocuk arasındaki kişisel ilişkinin sınırlandırılması koşullarının bulunup bulunmadığı, ilişkinin sınırlandırılmasının ve süresinin çocuğun üstün yararına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 182 nci, 323 üncü ve 324 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı baba vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1. Davacı anne vekilinin temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE,
2. Davalı baba vekilinin temyiz itizarlarının incelenmesine gelince;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalıya yükletilmesine,
Peşin harcın istek halinde yatıran davacıya iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
23.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.