Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2022/10630 E. 2023/1856 K. 13.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/10630
KARAR NO : 2023/1856
KARAR TARİHİ : 13.04.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1665 E., 2022/1885 K.
DAVACI- DAVALI : … vekili Av. …
DAVALI- DAVACI : … vekili Av. …
DAVA TARİHİ : 20.07.2018
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 6. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/682 E., 2020/433 K.

Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer’îlerine karar verilmiştir.

Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince tarafların istinaf başvurusunun ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının fiziksel şiddet uyguladığını, hakaret ettiğini, aşağıladığını, tehdit ettiğini, psikolojik şiddet uyguladığını, kadının babasına dahi şiddet uyguladığını bu nedenle evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, davacı lehine aylık 500,00 TL tedbir-yoksulluk nafakası ile 50.000,00 TL maddî, 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı vekili, cevap-karşı dava dilekçesinde özetle; davacı-davalı kadının,erkeğin ailesiyle görüşmek istemediğini,bayramlaşmadığını beyan ederek asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, davalı-davacı lehine yasal faiziyle birlikte 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, davalı- davacının sürekli takılan altınları istediği, bunun üzerine sürekli kavga ettikleri, erkeğin çıkan tartışmalarda kadına karşı fiziksel şiddet uyguladığı, kayınpederi …’ı ölümle tehdit edip ona karşı da hem fiziksel şiddet uyguladığı, hem kendisine, hem de kadının babasına yönelik sinkaflı küfürlerle hakaret ettiğinin sabit olduğu, diğer yandan kadının da evliliğin başından beri erkeğin ailesine karşı tepkili olduğu, onlarla bayramlaşmadığı, evlilik birliği içerinde kayın hısımları ile asgari saygı düzeyinde görüşmelerini sürdürmediği ve sürekli evi terk edip gitmeye yeltendiği, dava ve karşı davanın kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, kadının talep ettiği yoksulluk nafakasının reddine, kadın lehine 15.000,00 TL maddî, 15.000,00 TL manevî tazminata, davalı-davacı erkeğin tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
1.Davalı-davacı erkek vekili; kadının, erkeğe hakaret ettiğini kusur değerlendirmesinin yanlış yapıldığını, kadın lehine tazminat koşullarının oluşmadığını beyanla, kusur ve tazminatlar yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.

2.Davacı-davalı kadın vekili; erkek eşin tam kusurlu olduğunu, karşı davanın kabulünün yanlış olduğunu bildirerek, kararın kusur tespiti, karşı davanın kabulü, yoksulluk nafakasının reddi ile maddi ve manevi tazminat miktarı yönünden kaldırılması talebiyle istinaf kanun yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesinin kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf taleplerinin ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili; kadının, erkeğe hakaret ettiğini kusur değerlendirmesinin yanlış yapıldığını, kadın lehine tazminat koşullarının oluşmadığını beyanla, kusur ve tazminatlar yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, kadın lehine maddî ve manevî tazminata hükmedilme şartlarının oluşup oluşmadığı ve miktarları noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesi,174 üncü maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı- davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

13.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.