YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/10624
KARAR NO : 2023/1128
KARAR TARİHİ : 16.03.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2015/12 E., 2015/213 K.
DAVA TARİHİ : 07.01.2015
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davacı kadın vekili
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Davacı kadın vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesi ile; davalı erkeğin kusurlu hareketleri nedeniyle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını iddia ederek tarafların boşanmalarına ve nafakalara hükmedilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesi ile; erkeğin evliliği temelinden sarsacak ve aşılması imkansız şiddetli geçimsizliklere yol açacak hiçbir kusurlu davranışının bulunmadığını savunularak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemecenin 27.12.2012 tarihli, 2011/464 Esas, 2012/497 Karar sayılı kararı ile; davanın derdestlik durumu sebebiyle dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davacı kadın temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 03.07.2013 tarihli, 2013/6767 Esas, 2013/18691 Karar sayılı kararı ile; davada derdestlik söz konusu olmadığı, işin esasının incelenmesi gerekirken, yazılı şekilde usulden ret kararı verilmesinin hatalı olduğundan bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B. İkinci Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemenin 11.06.2014 tarihli, 2013/436 Esas, 2014/273 Karar sayılı kararı ile; davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayetinin davacı anneye verilmesine, davalı baba arasında şahsi ilişki tesisine, yargılama sırasında davacıya lehine bağlanan tedbir nafakasının 200,00 TL’ye yükseltilmesine, bu hali ile davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine (daha önce bağlanan tedbir nafakasında mükerreriyet oluşturmamak kaydı ile) kararın kesinleşmesine müteakip 200,00 TL tedbir nafakasının yoksulluk nafakası olarak devamına, yargılama sırasında velayeti davacı anneye verilen müşterek çocuk lehine bağlanan tedbir nafakasının 200,00 TL’ye yükseltilmesine, bu hali ile davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine (daha önce bağlanan tedbir nafakasında mükerreriyet oluşturmamak kaydı ile) kararın kesinleşmesine müteakip 200,00 TL tedbir nafakasının iştirak nafakası olarak devamına dair verilen karara karşı, süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2.Dairenin 17.11.2014 tarihli , 2014/24028 Esas, 2014/22941 Karar sayılı kararıyla; Sosyal Güvenlik Kurumunun 21.11.2011 tarihli yazısından davacı kadının işçi olarak çalıştığı ve asgari ücret seviyesinde düzenli ve sürekli bir gelirinin bulunduğu, davalı erkeğin ise emekli olduğu anlaşıldığı, tarafların tespit edilen bu gelir durumlarına göre ekonomik durumlarının birbirine yakın olduğu,o halde davacı kadının yoksulluk nafakası isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulünün doğru olmadığından bahisle hükmün bozulmasına, sair yönlerden hükmün onanmasına karar verilmiştir.
C. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen bozma sonrası yapılan yargılama sonunda verilen kararı ile davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Dairenin 27.09.2022 tarihli ve 2022/7359 Esas, 2022/7531Karar sayılı kararıyla, hükmün onanmasına karar verilmiştir.
V. KARAR DÜZELTME
A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran
Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı kadın vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
B. Karar Düzeltme Sebepleri
Davacı kadın vekili; müvekkilinin çalışmadığını, kusurunun bulunmadığını, yoksulluk nafakası talebinin reddinin usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kararın düzeltilmesini ve Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadının yoksulluk nafakası talebinin reddinin doğru olup olmadığına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı maddesi. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Yargıtay kararının düzeltilmesi 1086 sayılı Kanun’un 440 ıncı maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Mahkemece verilen karar, Dairemizce yasal ve hukuki dayanakları gösterilmek suretiyle onanmış olup, temyiz ilamında bildirilen gerektirici sebeplere göre karar düzeltme istemi 1086 sayılı Kanun’un 440 ıncı maddesindeki nedenlerden hiçbirisine dayanmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan istemin reddi gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Karar düzeltme talebinin REDDİNE,
1086 sayılı Kanun 442/son ve 4421 sayılı Kanunun 2 ve 4/b-1 maddeleri delaletiyle takdiren 660,00 TL para ceza ile 375,10 TL karar düzeltme ret harcının düzeltme isteyenden tahsiline,
16.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.