Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2021/666 E. 2021/1617 K. 23.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/666
KARAR NO : 2021/1617
KARAR TARİHİ : 23.02.2021

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; her iki boşanma davasının tamamı yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla; kusur belirlemesi, reddedilen manevi tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri ile ortak çocuk yararına hükmedilen nafakaların ve lehine hükmedilen maddi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının ” Kusur belirlemesi, reddedilen manevi tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri ile ortak çocuk yararına hükmedilen nafakaların ve lehine hükmedilen maddi tazminatın miktarına” yönelik katılma yoluyla temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince bu yönlere ilişkin olarak verilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından istinaf edilmeyerek kadın yönünden kesinleşmiştir. Bu nedenle davalı-karşı davacı kadının, istinaf edilmeyerek kesinleşen bu yönlere ilişkin katılma yoluyla temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı -karşı davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle davacı-karşı davalı erkeğe kusur olarak yüklenen “Kazakistan da çalıştığı dönemde ailesinin hamile olan kadını evden kovması, erkeğin ise bu olaydan haberi olmasına rağmen 5 yıl boyunca kadını arayıp sormaması” yönündeki vakıa sonrasında erkeğin yurda döndüğü ve tarafların tekrar erkeğin ailesinin yanında birlikte bir süre yaşadıkları, daha sonra kadının da Kazakistan’a geri dönen erkeğin yanına bir kaç sefer gittiği anlaşılmakla kadın tarafından affedilen en azından hoşgörü ile karşılanan bu vakıanın erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, yine erkeğe kusur olarak yüklenen “Tarafların iki kez kısa bir süre Kazakistan’da birlikte yaşadıkları ancak erkeğin her defasında kadını kovduğu ve kadının Türkiye’ye dönmek zorunda kaldığı” vakıası yönünden ise tanıkların beyanlarının görgüye dayalı olmayıp davalı-karşı davacı kadından aktarıma dayalı beyanlar olduğundan ispatlanamayan bu vakıanın da erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, yine de kabul edilen ve gerçekleşen erkeğin diğer kusurlu davranışları uyarınca boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Davalı-karşı davalı kadının “Katılma yoluyla temyiz dilekçesinin” yukarıda (1). bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Ayhan’a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Nuray’a geri verilmesine dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 23.02.2021 (Salı)