YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/3775
KARAR NO : 2020/4686
KARAR TARİHİ : 13.10.2020

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Çocukla Kişisel İlişki Kurulması-Nafakanın Artırılması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, nafaka artışı ve kişisel ilişki yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kişisel ilişki yönünden duruşmalı temyiz edilmişse de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa 31/03/2011 tarihli 6217 sayılı Kanunun 30. maddesiyle ilave edilen geçici 3. madde hükmü uyarınca, uygulanması gereken 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesinde; çocukla kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesine ilişkin verilen kararların Yargıtay’da duruşmalı inceleneceğine ilişkin hüküm bulunmadığından duruşma isteğinin reddine karar verilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
l-Davacı-karşı davalı babanın iştirak nafakasının arttırılması davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b. bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde I. uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m.34/I,362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında arttırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyla bu miktar “72.070,00 TL”olarak belirlenmiştir.
Somut olayda mahkemece karar verilen iştirak nafakası miktarındaki artış yıllık 12.000 TL olup, bölge adliye mahkemesince iştirak nafakası davası ve ferilerine yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, davacı-karşı davalı babanın iştirak nafakasının arttırılması davasına ve ferilerine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Tarafların kişisel ilişki yönünden temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Davacı-karşı davalı babanın kişisel ilişki yönünden temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
b-Davalı-karşı davacı annenin kişisel ilişkiye yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Bölge adliye mahkemesince kişisel ilişki baba ve ortak çocuk arasında; “Her ayın birinci ve üçüncü haftaları Cumartesi günü saat 10:00 dan Pazar günü saat 18:00’e kadar, dini bayramların 2. günü saat 10:00’dan 18:00’e kadar, her yıl 1 Temmuz saat 10:00’dan 31 Temmuz saat 18. 00’e, her yıl sömestr tatilinin ilk Pazartesi günü saat 10:00’dan takip eden Pazar günü saat 18:00’e kadar, her yıl 1 Ağustos saat 10:00’dan 31 Ağustos saat 18:00’e kadar, her ayın birinci ve üçüncü haftaları Cumartesi günü saat 10:00 dan Pazar günü saat 18:00 ‘e kadar baba ile uygulanacak görüş günlerinin uygulanmaması suretiyle kişisel ilişki tesisine” şeklinde kurulmuştur. Velayeti anneye bırakılan 2004 doğumlu ortak çocuk Lara ile baba arasında kurulan kişisel ilişki çocuğun yaşı, baba ile görüşmek istemediği yönündeki
beyanı ve çocuğun üstün yararı da gözetilerek müşterek çocuğun ayın belli hafta sonları yatılı olmaksızın kişisel ilişki kurulmasına olanak sağlayacak şekilde olması gerekirken, yazılı şekilde kişisel ilişki tesisi uygun görülmemiştir. Ancak, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmü bu yönden düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının hüküm fıkrasından kişisel ilişkinin düzenlenmesine yönelik 1. bent, dördüncü paragrafının kaldırılmasına, yerine dördüncü paragraf olarak “Kadıköy 5. Aile Mahkemesinin (kapatılan) 24.09.2008 tarih, 2008/583-91 esas-karar saylı kararı ile düzenlenen kişisel ilişkinin kaldırılmasına, “Velayeti anneye verilen ortak çocuk Lara ile davacı-karşı davalı baba arasında her ayın birinci ve üçüncü hafta sonları Cumartesi günü saat 10:00’dan 18:00’e kadar görüşmek suretiyle kişisel ilişki düzenlenmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-karşı davalının iştirak nafakasının arttırılması davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Özgür’e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Aslı’ya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.10.2020 (Salı)