YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/3101
KARAR NO : 2020/4070
KARAR TARİHİ : 24.09.2020
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, tazminat miktarları, yoksulluk nafakası talebinin reddi ve tedbir nafakası talebi hakkında verilen karar yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflarca açılan karşılıklı boşanma davalarının yapılan yargılaması sonucunda erkeğin davasının reddine, kadının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer’ilerine dair verilen karar tarafların temyizi üzerine Dairemizin 21.10.2014 tarih ve 2014/2512 esas ve 12014/20338 karar sayılı ilamı ile “davacı-karşı davalı kadının tanık beyanlarının aktarım niteliğinde olup erkeğin kusurunun ispat edilemediği, erkek kusursuz olduğundan kadın yararına TMK’nun 174/1-2. maddesi anlamında tazminat koşullarının oluşmadığı ve kadının çalışıp çalışmadığının Türk Medeni Kanunu’nun 175. maddesi uyarınca yoksulluk nafakası verilmesi koşullarının oluşup oluşmadığının araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiş, temyize konu diğer bölümleri ise onanmıştır. Bozma sonrası mahkemece yoksulluk nafakası yönünden bozmaya uyularak gerekli araştırmalar yapılmış ve sonucuna göre yeniden hüküm kurulmuş, kadının tanık beyanlarına itibar edilemeyeceği bu nedenle erkeğe kusur yüklenemeyeceği ve kadın yararına tazminata hükmedilmemesi gerektiği yönünden ise direnme kararı verilmiştir. Tarafların temyizi üzerine Dairemizin 21.10.2014 tarih ve 2014/2512 esas ve 2014/20338 karar sayılı ilamı ile bozma kararımızın usul ve yasaya uygun olduğu, direnme kararının yerinde olmadığı gerekçesiyle dosya Hukuk Genel Kurulu’na gönderilmiştir. Hukuk Genel Kurulu tarafından 19.12.2019 tarih ve 2017/2-1903 esas ve 2019/1397 karar sayılı ilam ile direnme kararının bozulmasına, bozma sebebine göre davacı-karşı davalı kadının maddi-manevi tazminatın miktarlarına yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verilmiş olup, davacı-karşı davalı kadının uyulan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Dairemize gönderilmiştir. Davalı-karşı davacı erkeğin temyiz itirazlarına konu olan yönlerden Hukuk Genel Kurulu’nun bozma ilamı gereğince mahkemece yeniden hüküm kurulması gerektiğinden bu konuda Dairemizce yapılacak bir işlem bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Davacı-karşı davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1-Mahkemece verilen ilk hükümde kadın yararına aylık 1000 TL olan tedbir nafakasınm devamı yönünde karar verilmiş ve tarafların kararı temyizi üzerine, Dairemizin 21.10.2014 tarih ve 2014/2512 esas ve 2014/20338 karar sayılı ilamı ile “erkeğe kusur yüklenemeyeceği, bu nedenle kadın yararına tazminata hükmedilemeyeceği ve Türk Medeni Kanunu’nun 175.maddesi uyarınca yoksulluk nafakası verilmesi koşullarının oluşup oluşmadığının araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği” gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamının yoksulluk nafakası yönünde araştırma yapılması gerektiği yönünden uyulmuş, uyulan bozma ilamı doğrultusunda yoksulluk nafakasına ilişkin yeniden karar verilmiş ise de usulen kesinleşen kadın yararına tedbir nafakası yönünden de karar verilmiştir. Hükmün bu yönü temyiz kapsamı dışında bırakılarak kesinleşmiştir. Temyiz kapsamı dışında kalan ve kesinleşen yönlere ilişkin yeniden hüküm kurulamaz. Mahkemece bu husus dikkate alınmaksızın kadın yararına tedbir nafakası yönünden yeniden hüküm kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
2-Mahkemece bozma ilamının yoksulluk nafakası konusunda araştırma yapılmak sureti ile sonucuna göre karar verilmesi gerektiği yönünden uyulduğu belirtilmesine rağmen kararının gerekçesinde davacı-karşı davalı kadının yoksulluk nafakası talebinin reddedildiğinin belirtildiği halde, kararın hüküm kısmında kadının yoksulluk nafakası talebi yönünden olumlu-olumsuz hüküm kurulmayarak gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Gerekçe ve hüküm arasında yaratılan bu çelişki tek başına bozma sebebi oluşturduğundan, hükmün münhasıran bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre yoksulluk nafakasına yönelik diğer temyiz itirazların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 24.09.2020 (Prş.)