YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4455
KARAR NO : 2019/8968
KARAR TARİHİ : 23.09.2019
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Menfi Tespit
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın, davalı ile Ankara 8. Aile Mahkemesi’nin 2015/1958 esas 2015/1705 karar sayılı ilamı ile TMK’nun 166/3. maddesi uyarınca boşandıklarını, boşanma ilamı ile sahip oldukları taşınmazdaki, davalı erkeğe ait 1/2 hissenin kendisine devredileceğinin, bunun karşılığında da davalı erkeğe 66.150 TL ödeme yapacağının hüküm altına alındığını, kendisinin bu parayı ödediğini, davalının da hissesini kendisine devrettiğini, buna rağmen davalı erkeğin icra takibi yaparak bu bedeli tekrar istediğini belirterek davalı erkeğe borçlu olmadığının tespiti için menfi tespit davası açmış, yapılan yargılama sonunda Ankara 2. Aile Mahkemesince 03.04.2018 tarih 2017/834 esas ve 2018/332 karar sayılı ilamı ile davanın kabulüne, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine ve % 20 icra inkar tazminatı ödemesine karar verilmiş, davalının istinaf kanun yoluna başvurması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince 05.02.2019 tarih ve 2018/2107 esas ve 2019/161 karar sayılı ilam ile davalının istinaf başvurusu esastan reddedilmiş, bu karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; tarafların TMK’nun 166/3. maddesi uyarınca anlaşmalı olarak boşandıkları, boşanma kararının 01.12.2015 tarihinde kesinleştiği, kararda ve boşanma protokolünde “taraflar adına 1/2 oranında kayıtlı bulunan evin mülkiyetinin davalı erkeğe ait olan 1/2 sinin davacı kadına devredileceğinin tespitine, bu evin kalan kredi borcunun davacı kadın tarafından ödeneceğinin tespitine, bu taşınmazdan dolayı davacı kadının babasından alınan 27.000 Dolar borcun davacı kadın tarafından ödeneceğinin tespitine ayrıca bu taşınmazla ilgili olarak davacı kadın tarafından davalı erkeğe 66.150,00 TL ödeneceğinin tespitine” karar verildiği, bunun üzerine dava konusu taşınmazın davalı erkek adına kayıtlı 1/2 hissesinin davacı kadına 10.12.2015 tarihinde tapuda satış-birleştirme yoluyla devredildiği, resmi senette davalı …’ın davacı …’e hissesinin tamamını 56.000 TL bedelle sattığını ve satış bedelini nakden ve tamamen aldığını beyan ettiği, her iki tarafın bu beyanın altını imzaladığı anlaşılmaktadır. Her iki tarafın da yapılan bu işleme ve resmi senet altındaki imzalarına bir itirazları olmamıştır. Bu durumda taşınmazın devri karşılığında davacı kadının davalı erkeğe 56.000 TL ödemiş olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken mahkemece 56.000 TL bedel üzerinden davanın kabulü ile davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi gerekirken davalının Ankara 9. İcra Dairesi’nin 2016/21863 sayılı dosyası ile yaptığı 66.150,00 TL asıl alacak ve 5.708,00 TL işlemiş faiz alacağı olmak üzere toplam 71.858,00 TL bedel üzerinden davanın kabulü ile davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi ve davalının yapmış olduğu takibin haksız ve kötü niyetli olduğu gerekçesi ile aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi 05.02.2019 tarih ve 2018/2107 esas ve 2019/161 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Ankara 2. Aile Mahkemesince 03.04.2018 tarih 2017/834 esas ve 2018/332 karar sayılı kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 23.09.2019 (Çar.)