YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3613
KARAR NO : 2019/9433
KARAR TARİHİ : 01.10.2019
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, velayet, kadın lehine hükmolunan tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı erkeğe kusur olarak yüklenilen, karısını gece yarısı dışarı attığı, seni istemiyorum, senden tiksiniyorum dediği vakıalarına kadının dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasında dayanmadığı, bu sebeple kusur belirlemesine esas alınamayacağı, yine davalı erkeğe kusur olarak yüklenen fiziksel şiddet vakıasına yönelik tanık beyanının da duyuma dayalı olduğu, bölge adliye mahkemesince erkeğe kusur olarak yüklenmesinin yerinde olmadığı ancak, mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin yine de tamamen kusurlu olduğu anlaşılmakla davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-İlk derece mahkemesince kadın yararına 30.01.2017 tarihinden itibaren aylık 250 TL., 23.05.2017 tarihinden itibaren ise aylık 200 TL. tedbir nafakasına hükmedilmiş, hüküm hakkında davalı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesinin 05.12.2018 tarihli kararı ile davacı kadın lehine dava tarihinden itibaren 250 TL. tedbir nafakasına hükmedilmiştir. İlk derece mahkemesi kararının davacı kadın tarafından istinaf kanun yoluna götürülmemiş olması nedeniyle, ilk derece mahkemesi karartarihi itibariyle davalı erkek yararına davalı kadın lehine hükmolunan tedbir nafakası miktarı yönünden usuli kazanılmış hak oluşmuş olup istinaf incelemesi sonrasında davalı erkek yararına oluşan bu usuli kazanılmış hakkı ortadan kaldırır şekilde kadın lehine dava tarihinden itibaren aylık 250 TL tedbir nafakasına hükmedilmesi doğru bulunmamıştır. Ne var ki bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple gerekçeli kararın hüküm fıkrasından 6. bendinin tamamen çıkarılarak yerine “İlk derece mahkemesince 30.01.2017 tarihinden itibaren aylık 250 TL. 23.05.2017 karar tarihinden itibaren aylık 200 TL olarak davacı kadın lehine takdir edilen tedbir nafakasının karar kesinleşinceye kadar devamına, karar kesinleştiğinde aylık 200 TL. yoksulluk nafakasının davalı …’dan alınarak, davacı …’a verilmesine, fazlaya ilişkin talebin REDDİNE” cümlesinin yazılarak, hükmün bu bölümünün açıklanan şekilde düzeltilerek, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
01.10.2019 (Salı)