YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3461
KARAR NO : 2019/9565
KARAR TARİHİ : 02.10.2019
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, aleyhine hükmedilen tazminatlar ve tedbir nafakası yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise; kusur belirlemesi, reddedilen yoksulluk nafakası talebi, lehine hükmedilen tazminatların ve tedbir nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı- karşı davalı erkeğin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2)a-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak görülen karşılıklı boşanma davasında ilk derece mahkemesince tarafların eşit kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın da kabulüne, tarafların boşanmalarına, davalı-karşı davacı kadın lehine aylık 250,00 TL tedbir- 250,00 TL yoksulluk nafakasına, davacı-karşı davalı erkeğin yoksulluk nafakası talebi ile tarafların tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Hükmün taraflarca istinaf edilmesi üzerine, istinaf incelemesi yapan bölge adliye mahkemesince tarafların mahkemece kabul edilen kusurlu davranışları yanında davacı-karşı davalı erkeğin babasının tarafların evliliğine müdahale ettiği ve davacı-karşı davalı erkeğin de bu duruma kayıtsız kaldığı, bu nedenle davacı-karşı davalı erkeğin ağır, davalı-karşı davacı kadının hafif kusurlu olduğu gerekçesiyle davalı-karşı davacı kadının yoksulluk nafakası talebi ile davacı-karşı davalı erkeğin yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerinin reddiyle davalı-karşı davacı kadın lehine 20.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Ancak davacı-karşı davalı erkeğe bölge adliye mahkemesince yüklenen babasının evliliğe müdahalesine sessiz kaldığı vakıasına yönelik tanık beyanları soyut niteliktedir. Bu nedenle erkeğe kusur olarak yüklenemez. Gerçekleşen bu duruma göre mahkemece kabul edilen diğer kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerektiği halde davacı-karşı davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
b-Yukarıda 2/a bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda taraflar eşit kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tazminata karar verilemez. Kadın yararına Türk Medeni Kanunu’nun 174/1-2. madde koşulları oluşmamıştır. O halde davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/a ve 2/b bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Tülay’a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Murat’a geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 02.10.2019 (Çrş.)