Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2019/1295 E. 2019/9658 K. 07.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1295
KARAR NO : 2019/9658
KARAR TARİHİ : 07.10.2019

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Taraflar

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına kısmen onanmasına dair Dairemizin 18/10/2018 gün ve 2016/22260 – 2018/11574 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istekleri yersizdir.
2-Dairemizin 18.10.2018 tarihli bozma ilamında, davacı-karşı davalı kadının temyiz taleplerinin karşı davanın kabulü, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası, iştirak nafakası ve tazminat miktarlarına yönelik olduğu şeklinde sınırlama yapılarak, hükmün bozulmasına karar verilmiş ise de, davacı-karşı davalı kadının vekalet ücreti ve yargılama giderine yönelik de temyiz itirazlarının bulunduğu, ancak ilk inceleme sırasında bu hususun gözden kaçtığı, vekalet ücreti ve yargılama gideri yönünden hükmün incelenmediği anlaşılmakla, karar düzeltme isteğinin kısmen kabulüne karar verilmesi gerekmiştir.
Davacı-karşı davalı kadının; vekalet ücreti ve yargılama gideri ile ilgili temyiz itirazlarının incelenmesi sonucunda;
Yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden usul ve kanuna aykırılık görülmediğinden hükmün bu yönden de onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı-karşı davalı kadının karar düzeltme talebinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440-442. maddeleri gereğince kısmen kabulüne, Dairemizin 18.10.2018 gün, 2016/22260 E. – 2018/11574 K. sayılı ilamında inceleme dışı kaldığı anlaşılan vekalet ücreti ve yargılama giderine ilişkin bölüm yönünden de ONANMASINA, diğer yönlere ilişkin karar düzeltme isteminin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 390.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 92.50 TL. ilam harcının karar düzeltme talep eden Sezgin’e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, karar düzeltme harcının istek halinde yatıran Nursen’e geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 07.10.2019 (Pzt.)