Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2018/7866 E. 2019/6184 K. 16.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/7866
KARAR NO : 2019/6184
KARAR TARİHİ : 16.05.2019

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından kusur belirlemesi ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Taraflarca karşılıklı boşanma istemli açılan davada yapılan yargılama neticesinde, ilk derece mahkemesince davacı-davalı kadının ağır kusurlu olduğundan bahisle her iki tarafında davası kabul edilerek, davalı-davacı erkek yararına manevi tazminata karar verilmiş, karar kadın tarafından istinaf edilmekle, bölge adliye mahkemesince tarafların eşit kusurlu olduğundan bahisle davacı-davalınm kusura ve erkeğe takdir edilen manevi tazminata yönelik istinaf itirazı kabul edilmiş, sair istinaf talepleri reddedilmiştir.
Tarafların mahkemelerce kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-davalı kadının, davalı-davacı erkeğe nazaran ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bölge adliye mahkemesince kusur değerlendirmesinin takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde kusur belirlemesi yapılması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
2-Türk Medeni Kanunu’nun 174/2 maddesi, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-davacı erkeğin ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların onun kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m.4, TBK m. 50 ve 51) dikkate alınarak erkek yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda l. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.16.05.2019 (Per.)