YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/7350
KARAR NO : 2018/14946
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Evlenmenin İptali-Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından nisbi butlan talebinin reddi, kadının boşanma davasının kabulü ve fer’ileri, kendisinin reddedilen tazminat talepleri, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakası ve ziynet alacağı yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, tazminat miktarları, yargılama gideri, yoksulluk nafakasının reddi ile ziynet alacağının reddedilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu’nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı-karşı davalı erkeğin maddi tazminat isteği düğün masrafı nedeniyle çektiği kredi olan toplam 13.500.00 TL. alacağına ilişkin olup, bu talep boşanmanın fer’isi (TMK m. 174/1) niteliğinde değildir. Dava dilekçesinden alınan başvurma harcı bu dilekçe içindeki tüm istekleri kapsar. Davacı-karşı davalı erkeğin bu alacak talebine ilişkin nispi harcı da yatırdığı anlaşılmakla, talebin genel hükümlere tabi alacak talebi olduğu aile mahkemesinin görevi kapsamında olmadığı gözetilerek, tefrik kararı verilip asliye hukuk mahkemesi sıfatıyla yargılamaya devam edilerek deliller değerlendirilip sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmişir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hümün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.12.2018 (Çrş.)