Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2018/7103 E. 2019/6769 K. 10.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/7103
KARAR NO : 2019/6769
KARAR TARİHİ : 10.06.2019

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi ve reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dava; erkek tarafından açılan Türk Medeni Kanunu’nun 166/1 maddesine dayalı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası, birleşen dava ise kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanunu’nun 166/1 maddesine dayalı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasıdır. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davacı-karşı davalı erkeğin davasının reddine, davalı-karşı davacı kadının boşanma davasının ve ferilerinin kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen karara karşı davacı-karşı davalı erkek her iki dava yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur. İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, tarafların resmi olarak evlendikleri, ancak düğün merasiminin yapılmadığı, kadın ve erkek arasındaki mezhep farklılığı nedeniyle ailelerin tarafların evliliğine karşı çıktıkları, bu nedenle düğün öncesinde yaşanan karşılıklı tartışma sonucu tarafların kavga edip ayrıldıkları, yeniden bir araya gelerek evlilik birliğini oluşturamadıkları gerekçesiyle tarafların eşit kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın kabulü ile boşanmalarına ve tarafların tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş ise de; yaşanan olaylarda kadından kaynaklanan kusurlu bir davranışın varlığı ispat edilememiştir. Davacı-karşı davalı erkek tarafından karar temyiz edilmediğinden erkeğe yüklenen kusurlu davranış da kesinleşmiştir. Gerçekleşen bu duruma göre; davacı-karşı davalı erkeğin boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda tam kusurlu bulunduğunun kabulü gerekir. Bu duruma göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı-karşı davalı erkek tam kusurlu olup, erkeğin boşanma davasının reddi gerekirken, yanılgılı kusur belirlemesinin sonucu olarak boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2- Boşanmaya sebep olan olaylarda yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere davacı-karşı davalı erkek tamamen kusurlu olduğundan, boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan, davalı-karşı davacı kadın yararına Türk Medeni Kanunu’nun 174/1-2. maddesi gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken, kadının bu isteklerinin hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak reddi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.06.2019 (Pzt.)