YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4823
KARAR NO : 2018/10184
KARAR TARİHİ : 27.09.2018
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı kadın tarafından, erkeğin boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ve tazminatlara faiz hükmedilmemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı-karşı davacı erkeğin ağır, davacı-karşı davalı kadının az da olsa kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Taraflarca dayanılmayan vakıalar kusur belirlemesinde esas alınamaz. Mahkemece, davacı-karşı davalı kadına kusur olarak yüklenen fiziksel şiddet vakıasına, davalı-karşı davacı erkek tarafından vakıa olarak dayanılmamıştır. Bu durumda mahkemece, usulüne uygun şekilde süresinde ileri sürülmeyen ve dayanılmayan bir vakıa esas alınarak davacı-karşı davalı kadına kusur yüklenilmesi doğru olmamıştır (HMK m. 137, 140/3, 187). Davacı-karşı davalı kadının başkaca kusurlu bir davranışının varlığı da ispat edilememiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında, davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davasının reddine karar verilmesi gerekirken, boşanma davasının kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, davacı-karşı davalı kadının kabul edilen boşanma davasında verilen boşanma hükmü temyizin kapsamı dışında tutulmak suretiyle kesinleşmiş, davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davasında, boşanma isteminin konusu kalmamıştır. Davalı-karşı davacı erkeğin davasında, boşanma istemi konusuz kalmakla birlikte, davanın açıldığı tarihteki haklılık durumuna göre yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden bir karar verilmesi gerekir. O halde davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davası hakkında açıklanan yönde bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davacı-karşı davalı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanunu’nun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı-karşı davacı kadın, maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden faize hükmedilmesini talep etmiştir. Bu talep hakkında olumlu-olumsuz hüküm kurulmaması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (1.), (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.27.09.2018 (Prş.)