Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2018/2846 E. 2019/2754 K. 14.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2846
KARAR NO : 2019/2754
KARAR TARİHİ : 14.03.2019

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : …
DAVALI-DAVACI : …
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddi yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine takdir edilen tedbir nafakası ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırkbin TL. (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar temyiz edilemez”. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile de 6100 sayılı HMK’na eklenen ek 1. madde uyarınca temyiz parasal sınırlarının Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilerek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar 47.530.00 TL olarak belirlenmiştir. Somut olayda 8.988.70 TL ziynet alacağının ödenmesine hükmedilmiş olup, bölge adliye mahkemesince verilen karar kesindir. Bu nedenle erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların boşanma davaları ve fer’ilerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Davacı-davalı kadın tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda, Mersin 2. Aile Mahkemesince, davacı-davalı kadın ağır kusurlu kabul edilerek, her iki davanın da kabulü ile tarafların TMK 166/1-2 gereğince boşanmalarına, davacı-davalı kadının maddi-manevi tazminat ve yoksulluk nafakası talebinin reddine, davacı-davalı kadın yararına tedbir nafakasına, davalı-davacı erkek lehine manevi tazminata yönelik hüküm verilmiş, taraflarca istinaf talebinde bulunulması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince tarafların istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, tarafların mahkemece belirlenen ve gerçekleşen kusurları yanında, davalı-davacı erkeğin birlik görevini aksatacak şekilde aşırı alkol kullandığı, annesinin evlilik birliğine ve eşine müdahalesine sessiz kaldığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekirken davacı-davalı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi hatalı olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
c-Yukarıda (b) bendinde açıklandığı üzere taraflar boşanmaya sebebiyet veren vaıkalarda eşit kusurlu olup erkek yararına TMK m. 174/2 koşulları oluşmamıştır. Mahkemece kusur durumunun hatalı belirlenmesi ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı-davacı erkeğin manevi tazminat talebinin kabulüne karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2/b ve 2/c bentlerde açıklanan sebeplerle temyiz edilen Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 2017/65 esas, 2018/87 karar sayılı ve 12.02.2018 tarihli kararının KALDIRILMASINA, Mersin 2. Aile Mahkemesinin 2016/435 esas, 2017/564 karar sayılı ve 14.09.2017 tarihli kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin yukarıda 2/a bentte gösterilen sebeplerle ONANMASINA, davacının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin 1. bentte gösterilen sebeplerle REDDİNE, aşağıda yazılı harcın Muhittin’e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 176.60 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Seda’ya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine karardan bir örneğin bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 14.03.2019 (Prş.)