Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2018/1939 E. 2018/15039 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1939
KARAR NO : 2018/15039
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Yabancı Mahkeme Kararının Tenfizi
K
Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; kısmen bozulmasına, kısmen onanmasına dair Dairemizin 19.10.2017 gün ve 2016/24824-2017/11369 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme itirazları yersizdir.
2-Davacı… Yüksek Asliye Hukuk Mahkemesinin 07/2867 esas nolu 09.10.2017 tarihli D.2/3 2005/03596 sayılı yabancı mahkeme ilamının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiş, mahkemece yapılan yargılama sonunda, ortak çocuk …’nın velayetine ilişkin tenfiz isteğinin reddine, kişisel ilişki, çocuk yararına hükmedilen 300 Euro nafakaya yönelik tenfiz isteği ile davacı … yararına verilen nafakanın tenfiz isteğinin reddine, yabancı ilamda davacı … yararına hükmedilen 20.000 Euro karşılığı 64890,00 TL’ye yönelik talebin kabulüyle bu hükmün tenfizine, bu bedelin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, verilen karar taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 19.10.2017 tarihli ilamı ile “ yabancı mahkeme ilamında ortak çocuk…’nın anne yanında kalmasına karar verilerek çocuk yararına 300 Euro iştirak nafakasına hükmedildiğine göre mahkemece, ortak çocuk yararına hükmedilen iştirak nafakası hükmünün tenfizine karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesinin doğru olmadığından bahisle bozulmasına, temyize konu diğer bölümlerin ise onanmasına karar verilmiştir. Davalı tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Dava, yabancı mahkeme ilamının tenfizine ilişkindir. Hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olup ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez ( HMK. m.26). Mahkemece, yabancı mahkeme ilamının tazminata yönelik kısmının tenfizine karar verilmesi doğru ise de, tenfizle yetinilmesi gerekirken “bedelin davalıdan alınarak davacıya verilmesine “şeklinde hüküm kurulması doğru olmamıştır. Bu yönden de kararın bozulması gerekmiştir. Ne var ki ilk inceleme sırasında bu husus gözden kaçırıldığından bu kısım yönünden de onanmasına karar verilmiş olmakla davalının bu yöne ilişkin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin bu kısma yönelik onama ilamının kaldırılmasına, hükmün yukarıda açıklanan sebeple de BOZULMASINA karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440-442. maddeleri uyarınca davalının karar düzeltme isteminin yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple kabulü ile 20.000 Euro karşılığı 64890,00 TL bedelin davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair hüküm yönünden Dairemizin 19.10.2017 tarih 2016/24824 esas ve 2017/11369 karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına, hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple de BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan karar düzeltme isteklerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 20.12.2018 (Prş.)