Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2018/1778 E. 2019/3856 K. 02.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1778
KARAR NO : 2019/3856
KARAR TARİHİ : 02.04.2019

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava; kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanunu’nun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı kadın lehine 20.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminatın karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen 10.05.2017 tarihli bu karar davacı kadın tarafından; lehine hükmedilen tazminatların miktarı, davalı erkek tarafından ise; hükmün tamamına yönelik olarak istinaf edilmiştir.
İstinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda ilk derece mahkemesi kararının 2 nolu bendindeki “Karar tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine; “Boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte” ibaresi eklenmek sureti ile kararın düzeltilmesine, tarafların sair tüm istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiş ise de bu konuda eda hükmü oluşturacak şekilde yeniden esas hakkında karar verilmemesi doğru görülmemiştir. (HMK. m. 353-f.l /b-2). Ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının hüküm fıkrasından l. bendin tamamen çıkarılmasına, yerine l. bent olarak “Davacının TMK.m. 174/1 ve 174/2 gereğince talep etmiş olduğu maddi ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 20.000 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın boşanma kararının kesinleştiği tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilerek, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
02.04.2019 (Salı)