Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2018/1347 E. 2019/3783 K. 01.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1347
KARAR NO : 2019/3783
KARAR TARİHİ : 01.04.2019

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava; kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanunu’nun 166/4 maddesinde düzenlenen fiili ayrılık hukuki sebebine dayalı boşanma davası olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı kadın lehine 5.000.00 TL maddi. 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen karar taraflarca kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden istinaf edilmiştir. İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda davalı erkeğin tüm, davacı kadının kusur belirlemesi ve maddi tazminata yönelik istinaf başvurusu dışındaki taleplerinin esastan reddine karar verilerek; ilk derece mahkemesinin kararı düzeltilerek “Maddi tazminata yönelik davacının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile; Burdur Aile Mahkemesinin 2016/543 esas-2017/309 karar sayılı kararının hüküm kısmındaki, “5.000,00-TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “20.000,00-TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine” ibaresi eklenmek sureti ile kararın düzeltilmesine,” şeklinde karar verilmiştir. Gerçekleşen hale göre bu konuda eda hükmü oluşturacak şekilde yeniden esas hakkında karar verilmemesi doğru görülmemiştir (HMK m. 353-f.1/b-2). Ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasından, 2. bendinin tamamen çıkarılmasına, yerine 2. bent olarak “Davacının maddi tazminatın miktarına yönelik istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile 20.000,00- TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmeseni oybirliğiyle karar verildi. 01.04.2019 (Pzt.)