Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2017/6716 E. 2019/1616 K. 25.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6716
KARAR NO : 2019/1616
KARAR TARİHİ : 25.02.2019

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI
DAVALI-DAVACI : …
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Tedbir Nafakası

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece davalı-karşı davacı ekeğe kusur olarak yüklenilen ortak konutun kilidini değiştirdiği vakıasına davacı-karşı davalı kadın tarafından dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasında dayanılmadığı, dayanılmayan vakıaların diğer eşe kusur olarak yüklenemeyeceği, mahkemece davalı-karşı davacı erkeğe kusur olarak yüklenen “Hakaret” vakıasının ispat edilemediği, bu haliyle boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı-karşı davacı erkeğin yine de ağır kusurlu olduğunun anlaşılmış bulunmasına göre, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava; karşılıklı açılan Türk Medeni Kanunu’nun 166/1. maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası olup, ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; her iki boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı-karşı davalı kadın yararına kararın kesinleşmesine müteakip 500,00 TL yoksulluk nafakası olarak her ay davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalıya verilmesine, tarafların karşılıklı tazminat taleplerinin reddine, davacı-karşı davalı kadının tedbir nafakası davasının reddine karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen 20.01.2017 tarihli bu karar davacı-karşı davalı kadın tarafından tedbir nafakası davasının reddi, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi ve yoksulluk nafakası yönünden istinaf edilmiştir.
İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda; davalı-karşı davacı erkeğin istinaf talebinin reddine, davacı-karşı davalı kadının istinaf talebinin kabulüyle, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı-karşı davacı erkeğin, davacı-karşı davalı kadına nazaran ağır kusurlu olduğuna, davacı-karşı davalı kadın lehine 15.000,00 TL maddi tazminat, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalı-karşı davacı erkekten alınarak davacı-karşı davalı kadına verilmesine, davacı-karşı davalı kadının bağımsız açtığı tedbir nafakası davasının kabulü ile kadın yararına dava tarihinden geçerli olmak üzere 500,00 TL tedbir nafakasının her ay davalı-karşı davacıdan alınarak davacı-karşı davalıya verilmesine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince davacı-karşı davalı kadının istinaf talebinin kabulüne karar verildiğine göre, kabul edilen konuya ilişkin hükmün eda hükmü oluşturacak şekilde, ifa edilecek edimleri belirleyerek, istinaf talebi kabul edilen yönlerden yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekirken, Antalya Bölge Adliye Mahkemesinin 2017/717 esas, 2017/994 karar sayılı kararının üçüncü bendinde eda hükmü oluşturulmadan (6100 Sayılı HMK m. 353/1-b-2) “Düzeltilmesine” şeklinde karar verilmesi doğru değil ise de; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK madde 370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple, bölge adliye mahkemesi gerekçeli kararının hüküm fıkrasından 3. bendin çıkartılarak yerine 3-a bendi olarak “Davacı-karşı davalı kadın yararına 15.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın davalı-karşı davacıdan alınarak, davacı-karşı davalı kadına verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine” ve 3-b bendi olarak “Davalı-karşı davacı erkeğin şartları oluşmayan manevi tazminat talebinin reddine” cümlesinin yazılmak suretiyle hükmün bu bölümlerinin düzeltilerek, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2019 (Pzt.)