Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2017/2693 E. 2019/1584 K. 25.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2693
KARAR NO : 2019/1584
KARAR TARİHİ : 25.02.2019

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, maddi tazminat ile iştirak nafakası miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava; kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanunu’nun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velayetinin davalı anneye bırakılmasına, ortak çocuk yararına dava tarihinden karar kesinleşinceye kadar hükmedilen aylık 500 TL tebir nafakasının kararın kesinleşmesine müteakip 500 TL iştirak nafakası ile davacı kadın lehine 15.000,00 TL maddi tazminat ile kadının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen 02.11.2016 tarihli bu karar davacı kadın tarafından; lehine hükmedilen maddi tazminat ve iştirak nafakasının miktarı ile manevi tazminata hükmedilmemesi yönünden, davalı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi, nafaka, ve maddi tazminat yönünden istinaf edilmiştir.
İstinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda davacı kadının maddi tazminata yönelik istinaf başvurusunun kabulüne, kadının sair erkeğin ise tüm istinaf taleplerinin reddine karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince istinaf talebinin kabulüne karar verildiğine göre, kabul edilen konuya ilişkin hükmün eda hükmü oluşturacak şekilde ifa edilecek edimleri belirleyerek istinaf talebi kabul edilen yönlerden, yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekirken, Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 16.02.2017 tarihli kararının 2. bendinde “Davacının maddi tazminata yönelik talebinin kısmen kabulü ile TMK’nın 174/1 maddesi gereğince 15.000 TL maddi tazminatın” kısmının çıkarılmasına, yerine TMK.nın 174/1 maddesi koşulları davacı kadın yararına gerçekleştiğinden davacı kadın yararına takdiren 40.000.TL maddi tazminatın” yazılmasına, hükmün bu kısmının bu şekilde DÜZELTİLMESİNE, ” karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasından 2.bendin tamamen çıkarılmasına, yerine 2.bent olarak “Davacı kadın yararına 40.000 TL maddi tazminatın davalı erkekten alınarak, davacı kadına verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün bu bölümlerinin DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.25.02.2019 (Pzt.)