YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/9751
KARAR NO : 2018/1095
KARAR TARİHİ : 25.01.2018
…
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Boşanma ve ayrılık davalarında yetkili mahkeme eşlerden birinin yerleşim yeri veya davadan önce son defa altı aydan beri oturdukları yer mahkemesidir (TMK m. 168). Tarafların evlendikten sonra….. ilçesinde oturdukları, davacı kadının eşiyle aralarında sorun çıkması üzerine, buradan ayrılarak 2014 yılı Eylül ayından beri Kadirli’de babaevinde kalmaya başladığı konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir (TMK m. 19/1). Herhangi bir işi ve geliri olmayan davacı kadının sürekli kalma niyeti ile Kadirli ‘ye babaevine geldiği gerçekleşmiştir.
Adres Kayıt Sisteminde bulunan yerleşim yerine ilişkin kayıt, beyana dayalı olarak oluşturulmakta olup, yerleşim yerine kesin karine teşkil etmez. Buradaki kayıt, aksi ispatlanabilen karine niteliğindedir (Adres Kayıt Sistemi Yönetmeliği m. L3/l) Dosya arasına tarafarın dava tarihindeki yerleşim yerine ilişkin kayıt davalı erkeğin beyanına göre oluşturulmuştur.
Eşinden ayrı yaşamak durumunda olan kadının, başka bir yerde kalma olanağı bulunmadığı takdirde babaevine dönmesi ve burasının yerleşim yeri sayılması “hayatın olağan akışına uygun” düşer. Bu fiili karinenin aksinin kabulünü gerektirecek bir delil bulunmamaktadır (YHGK, 06.06.2007, 331-332).Davacı kadının kendi yerleşim yerinde de boşama davası açabileceği ve boşanma davasının kadının yerleşim yeri olan Kadirli’de açıldığı görülmekle işin esasının incelenmesi gerekirken; yetkisizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.01.2018 (Per.)
….