Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2016/16712 E. 2016/14815 K. 16.11.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/16712
KARAR NO : 2016/14815
KARAR TARİHİ : 16.11.2016

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından 06.05.2015 tarihli ek karar ve maddi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkek temyiz dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar Hukuk Muhakemeleri Kanununun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay’a da yapılabilir ve Hukuk Muhakemeleri Kanununun 337/1. maddesi uyarınca da duruşma yapılmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Davalı erkeğin adli yardım talebini içeren dilekçesi ve dosya kapsamındaki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde; davalı erkeğin, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken kanun yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu kanaatine varıldığından davalı erkeğin adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece 06.05.2015 tarihli ek karar ile; davalı erkeğin 04.05.2015 tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz talebinin yasal süre içinde yapılmadığından bahisle davalının temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de, davalı erkeğin henüz gerekçeli kararın taraflara tebliğinden önce mahkemeye cezaevi kanalıyla gönderdiği 15.12.2014 tarihli dilekçesinin temyiz dilekçesi niteliğinde olduğu ve temyiz itirazının süresinde yapıldığı anlaşılmaktadır. Açıklanan sebeple davalının temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın kaldırılarak temyiz dilekçesinin incelenmesine karar verilmiştir.
3-Davalının temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen 06.05.2015 tarihli temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kaldırılmasına, temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, adli müzaheretten yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.16.11.2016(Çrş.)