YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6551
KARAR NO : 2015/21238
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2014
NUMARASI : 2012/1392-2014/1218
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa 31.3.2011 tarihli 6217 sayılı Kanunla ilave edilen Geçici 3. maddenin (I.) fıkrasında “Bölge Adliye Mahkemelerinin Resmi Gazcle’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin”, aynı maddenin (2.) fıkrasında da, “Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve haşlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kurarlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı” öngörüldüğünden, temyiz isteğinin incelenmesinde 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin hükümleri uygulanmıştır.
Temyiz edilen karar temyiz eden davacı erkeğe 23.12.2014 günü tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK.432) onbeş günlük süre geçtikten sonra 08.01.2015 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir.
Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432.maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise. temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.
Ne var ki Aile Mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden. Yargıtay’a gönderilmesi durumunda. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanun ile değişik 432/4.maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca (1.6.1990 gün ve 1989/3 esas. 1990/4 k. savı ile) karara bağlanmıştır. Bu durumda gösterilen sebeple davacı erkeğin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2- Davalı kadının katılma yolu ile temyizine gelince;
Katılma yolu ile temyizden sözedilebilmesi için, karşı tarafın incelenebilir bir temyizinin bulunması gereklidir. Davacı erkeğin temyizi yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple reddedildiğinden, davalı kadının katılma yolu ile temyizinin de reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı erkeğin temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte ve davalı kadının temyiz dilekçesinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 12.11.2015 (Per.)