YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2263
KARAR NO : 2015/16078
KARAR TARİHİ : 16.09.2015
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ve nafakalar ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece, tarafların boşanma davası sırasında bir araya gelip bir süre birlikte yaşadıkları, sonrasında erkeğin fiziksel şiddeti üzerine tarafların yeniden ayrıldıkları kabul edilmiş, erkeğin fiziksel şiddeti nedeniyle geçimsizlik olgusunun varlığı kabul edilerek tarafların boşanma davalarının kabulüne karar verilmiştir. Boşanma davası devam ederken tarafların evlilik birliğini sürdürmek için bir araya gelmeleri halinde boşanma davasına konu olan kusurları affettikleri, en azından hoşgörü ile karşıladıklarının kabulü gerekir. Affedilen ya da hoşgörü ile karşılanan davranışlar boşanma davasında taraflara kusur olarak yüklenemeyeceği gibi davadan sonraki olaylarda taraflara kusur olarak yüklenemez. O halde davacı-davalı erkeğin dava devam ederken eşine fiziksel şiddet uygulaması eldeki davada erkeğe kusur olarak yüklenemez. Gerçekleşen bu durum karşısında tarafların boşanmayı gerektirir kusurlu bir davranışı bulunmadığına göre her iki boşanma davasının da reddi gerekirken yazılı gerekçeyle davaların kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı ise de; hükmün boşanmalara ilişkin bölümü temyizin kapsamı dışında bırakıldığından bu hususta bozma yapılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.
2-Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, d
avacı-davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere tarafların boşanmayı gerektirir kusurlu davranışları kanıtlanamadığına göre davalı-davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminata (TMK. Mad. 174/1-2) hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2-b bendinde gösterilen sebeple kadın yararına hükmedilen tazminatlar yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2-a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.09.2015 (Çrş)