YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/16252
KARAR NO : 2015/19950
KARAR TARİHİ : 26.10.2015
MAHKEMESİ : Afyonkarahisar Aile Mahkemesi
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2011/141-2014/263
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, hükmedilen tazminat ve nafaka miktarları yönünden; davalı kadın tarafından ise erkeğin kabul edilen davası, hükmedilen nafaka ve tazminat miktarları, görevsizlik ve tefrik kararı ile ziynet alacağı talebinin reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 22.06.2015 günü temyiz eden davalı-davacı O.. E.. ile vekili Av. H.. M.. geldiler. Karşı taraf davacı-davalı A.. E.. ve vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı kadın tarafından daha önce açılan Afyonkarahisar 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/37 esas ve 2012/38 esas sayılı dosyalarında sadakat yükümlülüğüne aykırılığın sonradan açılan boşanma davasında da ileri sürüldüğü, taraflar arasında kesinleşmiş bir boşanma olmadığına göre davacının talebinin Türk Medeni Kanununun 185. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, kadının aynı nedenle boşanma davasında da manevi tazminat istediği bu sebeple boşanma nedeni olan olaylar nedeniyle değerlendirmenin Aile Mahkemesince yapılması gerektiği belirtilerek görevsizlik kararı verilmiş, her iki görevsizlik kararı da Yargıtay denetiminden geçip kesinleşerek iş bu dava dosyası ile birleştirilmiş, yapılan yargılama sonucunda mahkemece birleşen manevi tazminat davaları bakımından Asliye Hukuk mahkemelerinin görevli olduğu gerekçesi ile görev yönünden reddine karar verilmiştir. HUMK’nun 25/3. (6100 sayılı HMK.’nun 23/(2)) maddesinde, “Yargıtay’ca verilen merci tayini kararları ile temyiz incelemesi sonucu kesinleşen göreve ve yetkiye ilişkin kararlar davaya ondan sonra bakacak mahkemeyi bağlar” hükmüne yer verilmiştir. Dosya kapsamından, Afyonkarahisar 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2012/37 Esas ve 2012/38 Esas sayılı dosyalarında görevsizliğe ilişkin her iki kararın da Yargıtay denetiminden geçerek onanıp kesinleştiğinden, somut olay bakımından uyuşmazlığın çözümünde Aile Mahkemesinin görevli olduğunun kabulü gerekir. Bu kararın mahkemeleri bağlayıcılığı özelliği vardır. Bu durumda, davalı-davacı kadının birleşen manevi tazminat talepleri yönünden işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı-davalı erkek, 01.04.2011 tarihli cevap dilekçesinde, kadın tarafından düğünde takıldığı ifade edilen bileziklerin dönem dönem ev ihtiyacı için satıldığını kabul etmiştir. Bu altınların, davacı-davalıya iade edilmemek üzere verildiği de kanıtlanamamıştır. Bu durumda davalı-davacı kadın tarafından karşı dava dilekçesinde düğünde takıldığını belirtilen ve bilirkişi raporunda da tespit edilen 10 adet ray tabir edilen bilezik yönünden istemin kısmen kabul edilmesi gerekirken, tamamen reddi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösteirlen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1100.00 TL. vekalet ücretinin Atilla’dan alınıp Olcay’a verilmesine, aşağıda yazılı harcın Atilla’ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyzi peşin harcını yatıran Olcay’a geri verilmesine işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.10.2015 (Salı)