YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7364
KARAR NO : 2014/9971
KARAR TARİHİ : 24.04.2014
MAHKEMESİ :Antalya 6. Aile Mahkemesi
TARİHİ :23.09.2013
NUMARASI :Esas No:2013/235 Karar No:2013/755
Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; bozulmasına dair Dairemizin 15.01.2014 gün ve 26323-489 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 227.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 52.40 TL. ilam harcının karar düzeltme talep edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, oyçokluğuyla karar verildi.24.04.2014(Prş.)
KARŞI OY YAZISI
Müşterek çocuklardan A. N. B.29.03.2003 doğumlu olup, 23.09.2013 tarihli mahkeme huzurunda ki beyanında annelerinin ihtiyaçlarını tam olarak karşılamadığını, annelerinin kendine ve kardeşlerine sürekli bağırıp kızdığını, zaman zamanda kendini ve kardeşlerini darp ettiğini beyan etmiştir. A. N. B. beyan tarihi itibariyle idrak çağında olup annelerinin kendine ve kardeşlerine kötü davrandığını, Türkiyede babalarının yanında mutlu olduklarını ve babalarının yanında kalmak istediklerini beyan etmiştir.
Dosyadaki bilgi, belge ve görüntülerden müşterek çocuk Ahmet’in beyanlarının doğrulandığı anlaşılmaktadır. Dosyaya sunulan bilgi, belge ve görüntüleri inceleyip izleyen bilirkişiler, çocukların Avusturya’ya iade edilmeleri ve anneler ile başbaşa kalmaları halinde (annelerinin içinde bulunduğu psikolojik durum nedeniyle) çocukların psikolojik ve fiziki tehlikeye maruz kalabileceği mütalaasında bulunmuşlardır. Dosya içeriğine ve annenin beyanına göre annenin 2 ay psikolojik tedavi gördüğüde sabittir.
Yukarıda açıkladığım nedenlerden dolayı, Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Vechelerine Dair Sözleşmenin 13/b-1.2. cümleleri de göz önüne alındığında davanın kabulünün gerektiği görüşündeyim.
Bu nedenlerle karar düzeltme talebinin kabulüyle yerel mahkeme kararının onanması gerektiğini düşünüyorum.
İşin müzakeresinden ve kararın oluşumundan sonra Başkan Vekili …., 28.04.2014 günü ölümü sebebiyle kararı imzalaması mümkün olmamıştır (HMK.m.299).06.05.2014