YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4893
KARAR NO : 2014/8934
KARAR TARİHİ : 14.04.2014
MAHKEMESİ :Karadeniz Ereğli 2. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :15.05.2012
NUMARASI :Esas no:2011/32 Karar no:2012/343
Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; bozulmasına dair Dairemizin 07.10.2013 gün ve 19506-22872 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 227.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 52.40 TL. ilam harcının karar düzeltme talep edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, oyçokluğuyla karar verildi. 14.04.2014 (Pzt.) Taşınmazın davacı ve eşinin “aile konutu” olduğunda bir uyuşmazlık yoktur. Hak sahibi olan koca, davalı finans şirketinden almış olduğu kredinin teminatını oluşturmak üzere 31.07.2007 tarihinde konut üzerine ipotek tesis ettirmiştir. Lehine ipotek tesis edilen şirket tacirdir. Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre basiretli hareket etmekle yükümlüdür (TTK md. 20/2). Bu yükümlülük, alacağına teminat olarak gösterilen taşınmazın fiili ve hukuki
durumunu bilmeyi de gerektirir. Bu özeni göstermeyenin iyiniyet savı dinlenmez (TMK md. 3/2). Kendisinden beklenen özeni göstermeyen kimsenin kötüniyetinin ispatı da gerekmez (14.02.1951 tarihli 17/1 sayılı içt. bir. kararı). Bu bakımdan ipotek tesisine açık rızası alınmayan davacıdan, davalı şirketin kötüniyetli olduğunu ispatlaması beklenemez. Bu itibarla yerel mahkemece verilen kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davacının bu yöne temas eden karar düzeltme talebi haklı ve yerindedir. Kabulü ile Dairemizin bozma kararının kaldırılmasına, yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmelidir. Bu sebeple sayın çoğunluğa katılamıyorum.