Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2014/15730 E. 2015/5692 K. 26.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15730
KARAR NO : 2015/5692
KARAR TARİHİ : 26.03.2015

MAHKEMESİ : Marmaraereğlisi Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2014
NUMARASI : 2013/16-2014/95

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kadın tarafından, her üç dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı kadın tarafından 04.02.2012 tarihinde boşanma ve ziynet eşyası alacağı davası açılmış,taraflar delillerini davacı-davalı kadın tarafından açılan boşanma davası için bildirmişler ve bu davaya yönelik olarak deliller toplanmış ve tanıkları dinlenmiştir. Yargılama sırasında davalı-davacı erkek tarafından 07.03.2014 tarihinde boşanma davası açılmış, bu dava 10.03.2014 tarihinde davacı-davalı kadın tarafından açılan boşanma ve ziynet alacağı davası ile birleştirilmiştir. Birleşen erkeğin davası için davacı-davalı kadın tarafından delillerini sunmak için süre talep edilmiş, mahkemece dosyanın hüküm için yeterince aydınlandığı gerekçesi ile kadının bu talebinin reddine karar verilmiştir. Birleştirilmiş bile olsa, tarafların her dava için ayrı ayrı delil ve tanık listesi verme hakkı bulunmaktadır. Bu nedenle, davalı-davacı erkeğin boşanma davasında, davacı-davalı kadına delillerini bildirmesi için süre verilmeden, gösterdiği deliller toplanmadan karar verilmesi adil yargılanma hakkı (T.C. Anayasası m. 36) kapsamındaki “hukuki dinlenilme hakkı” nın (HMK m. 27) kısıtlanması sonucunu doğurur. O halde davacı-davalı kadına, erkeğin boşanma davası yönünden delillerini bildirmesi için süre verilmesi, gösterdiği taktirde delillerin toplanması ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek hasıl olacak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK m.186/1), geçimine (TMK m.185/3), malların yönetimine (TMK m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK m. 185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (re’sen) almak zorundadır (TMK m. 169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek kadının dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı-davalı kadın eş ve 2012 doğumlu müşterek çocuk Zeynep yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
…/…

3-Davacı-davalı (kadın) dava dilekçesinde, boşanma ve fer’i istekler yanında ziynet eşyası alacağı talebinde de bulunmuştur. Başvuru harcı dava dilekçesindeki bütün istekleri kapsar. Mahkemece davacı-davalı kadının ziynet alacağına ilişkin isteğinin nispi harca tabi olması nedeniyle davacı-davalı kadına bu talebi yönünden nispi peşin harcı yatırması için süre verilmesi (Harçlar Kanunu md. 30-32), nispi harcı yatırması halinde yargılamaya devam edilerek, bu konuda taraf delillerinin toplanarak gerçekleşecek sonucu uyarınca karar verilmesi, yatırmaması halinde ise Harçlar Kanununun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1, 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeniden hüküm kurulması gerekli hale gelen davalı-davacı kocanın boşanma davası ve ferilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 26.03.2015 (Prş.)