Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2013/23657 E. 2014/6774 K. 24.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/23657
KARAR NO : 2014/6774
KARAR TARİHİ : 24.03.2014

MAHKEMESİ :Kadınhanı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :18.06.2013
NUMARASI :Esas no:2012/93 Karar no:2013/114

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere, özellikle ihtarın, Türk Medeni Kanununun 164. maddesi ile 27.3.1957 gün ve 10/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına uygun bulunmasına; davanın süresinde açılmış olmasına; davalının kanunen korunmaya değer bir sebep olmadığı halde ortak konutta aile birliğine dönmediğinin anlaşılmış bulunmasına göre temyiz itirazları yerinde olmadığı gibi, diğer yönlere ilişkin temyiz istemleri de varit değildir.Bu itibarla bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı ilam harcının temyiz edene yüklenmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 24.03.2014 (Pzt.)

KARŞI OY YAZISI

Yerel mahkeme ve değerli çoğunluk, davalının birlik görevlerini yerine getirmemek amacıyla ortak konutu terk ettiğini ve geri dönmemekte haklı olduğunu kanıtlayamadığını kabul etmiştir.
Tarafların davacının anne ve babası ile birlikte yaşadıkları, birlikte yiyip içtikleri, davalının ortak konutta yaşayan kayınvalidesi ve kayınpederi ile sorunlar yaşadığı dosya kapsamına göre sabittir.
Davacının davalıyı anne babasıyla birlikte yaşadığı, maddi ve manevi bağımsızlığı bulunmayan ortak konuta çağırdığında (dön ihtarı çektiği) bir çekişme yoktur.
Değerli çoğunlukla aramızdaki çekişme, davalının ortak konuta dönmemekte haklı olup olmadığı noktasındadır.
Yerel mahkeme, davacının bir mesleğinin bulunmaması, çiftçi olması, ailesiyle birlikte yaşam sürdürmesi, evin küçük olması nedeniyle davacının anne babasının bakımını üstlenmesi gibi nedenlerle, davacıdan başka bir konut sağlamasını beklemenin mümkün olmadığını kabul etmiş, davalının maddi ve manevi bağımsızlığı bulunmayan konuta dönmemesini haklı kabul etmemiştir.
Yukarıda belirtilen nedenlerin, davacı eşi maddi ve manevi bağımsızlığı bulunan bir konut temin etme yükümlülüğünden kurtarmayacağı düşüncesindeyim. Davacı maddi ve manevi bağımsızlığı bulunan bir konut temin etme konusunda üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmemiştir. Şu halde; davalıdan maddi ve manevi bağımsızlığı bulunmayan konuta dönmesinin beklenemeyeceği, davalının ortak konuta dönmemekte haklı olduğu görüşündeyim. Bu nedenlerle değerli çoğunluğun onama görüşüne katılmıyorum.