YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/3017
KARAR NO : 2012/542
KARAR TARİHİ : 17.01.2012
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVACI-DAVALI :…
DAVALI-DAVACI
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur belirlemesi, ile tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Davalı-davacı kadının 06.10.2011 tarihli davacı-davalı koca mirasçısı…’ın 04.11.2011 tarihli dilekçelerinin incelenmesinde ;
Mahkemece 23.09.2010 tarihli kararla; tarafların eşit kusurlu oldukları belirtilerek karşılıklı olarak açtıkları her iki boşanma davasının kabulüyle boşanmalarına, davalı-davacı kadın lehine aylık 250 TL. tedbir ve yoksuluk nafakasının davacı-davalı kocadan alınmasına; davacı-davalı kocanın maddi – manevi; davalı-davacı kadının manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir. Gerekçeli karar; davacı-davalı vekiline 19.01.2011, davalı-davacı vekiline 24.01.2011 tarihinde tebliğ edilmiştir. Bu kararı taraflardan davacı-davalı koca; mahkemenin tarafları eşit kusurlu kabul eden gerekçesi ile hükmedilen nafakalar bakımından 19.01.2011 tarihinde temyiz etmiştir. Davacı-davalı koca temyiz talebinde bulunduktan sonra 19.02.2011 tarihinde vefat etmiştir.
Davalı-davacı kadın vekili gönderdiği 06.10.2011 tarihli dilekçesine , davalı-davacı kadını da mirasçı gösteren mirasçılık belgesini ekleyip, evlilliğin ölümle sona erdiğini, davanın konusuz kaldığını bildirerek, temyiz incelemesinin buna göre yapılmasını istemiştir. Davacı-davalı kocanın diğer mirasçısı olan oğlu… vekili de gönderdiği 04.11.2011 havale tarihli dilekçeyle; babasının öldüğünü, bu nedenle davaya Türk Medeni Kanununun 181/2. maddesi uyarınca kusur tespitine yönelik olarak devam etmek istediklerini bildirmiştir.
Yukarıdaki açıklamalardan anlaşılacağı gibi; taraflarca boşanma hükmü temyiz edilmediğinden; boşanma kararı 08.02.2011 günü mesai bitimiyle kesinleşmiştir. Davacı-davalı koca ise bu kesinleşme tarihinden sonra 19.02.2011 tarihinde vefat etmiştir. Bu durumda tarafların evliliği ölümle değil; boşanmayla sona ermiştir. Boşanma davasının konusuz kalması söz konusu olmadığı gibi; Türk Medeni Kanununun 181/2. maddesi uyarınca kusur tespitine yönelik olarak devam ettirebilecek bir boşanma davası da bulunmamaktadır. Bu nedenlerle, davalı-davacı kadın vekilinin 06.10.2011 tarihli, davacı-davalı koca mirasçısı… vekilinin 04.11.2011 tarihli, dilekçesi gereğince temyiz incelemesi yapılması hukuken mümkün değildir.
2-Temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemede;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı-davacı kadın için takdir edilen yoksulluk nafakasının davacı-davalı kocanın ölüm tarihine kadar devam edeceğinin ve bu tarihten sonra kendiliğinden kalkacağının anlaşılmasına göre yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA; davalı-davacı kadının 06.10.2011 tarihli, davacı-davalı koca mirasçısı Aile Demirtaş’ın 04.11.2011 tarihli dilekçeleri hakkında yukarıda l. bentte açıklanan sebeple işlem yapılmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 79.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.17.01.2012 (Salı.)