YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/22502
KARAR NO : 2012/750
KARAR TARİHİ : 19.01.2012
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVACI-DAVALI
DAVALI-DAVACI :…
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN :Taraflar
Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 3.10.2011 gün ve 13654 – 14701 sayılı ilamiyle ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen Geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Mahkemece ” taraflar eşit kusurlu” kabul edilerek her iki boşanma davasının da kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiş, tarafların karşılıklı tazminat talepleri reddedilmiş, müşterek çocuğun velayeti babaya bırakılmış, davacı-davalı (kadın) yararına dava süresince tedbir ve boşanmadan sonra yoksulluk nafakası takdir edilmiş, bu hüküm davalı-davacının (koca) temyizi üzerine Yargıtayca onanmıştır. Bir tarafın karar düzeltme yoluna başvurması için, hükmü temyiz etmiş olması şart değil ise de, hüküm karşı tarafın temyizi üzerine, temyiz itirazları reddedilerek onanmış ise, bu onama kararına karşı temyiz etmeyenin karar düzeltme talep etme hakkı yoktur. Yargıtay ilamında yer alan tenkit edilen husus ise, onama ve bozma kararı niteliğinde değildir. İlamdaki tenkide ilişkin kısma karşı da karar düzeltme talep edilemez. Öyleyse davacı-davalının karar düzeltme talebinin açıklanan sebeple reddi gerekmiştir.
2-Davalı-davacının (koca) karar düzeltme isteğine gelince;
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın, o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu suretle hesaplanan 185.00 ‘er TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 43.90’ar TL. ilam harcının karar düzeltme talep edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna, oybirliğiyle karar verildi. 19.01.2012 (Per.)