Yargıtay Kararı 2. Hukuk Dairesi 2006/10111 E. 2007/4490 K. 20.03.2007 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2006/10111
KARAR NO : 2007/4490
KARAR TARİHİ : 20.03.2007

MAHKEMESİ :Bursa 3.Aile Mahkemesi
TARİHİ :16.3.2006
NUMARASI :198-234
TEMYİZ EDEN :Taraflar
Taraflar arasındaki davanın birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün * duruşmalı temyiz eden T. O. ile vekili Av. C. Ş., temyiz eden karşı taraf E. O. vekili Av. Z. A. geldi. Davacı vekili “biz temyizimizden vazgeçiyoruz” dedi. O. ifadesi onaylattırıldı, imzası alındı. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Davacı-davalı kadın vekili katılma yoluyla temyizinden murafaa sırasında feragat ettiğinden temyiz isteğinin feragat nedeniyle reddine,
2-Davalı-davacı kocanın temyizinin incelenmesine gelince;
A-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kocanın aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
B-Tarafların tesbit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecesine paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında * davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat taktiri gerekir.
Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
C-Toplanan delillerden davacı-davalı annenin çocukların eğitim ve gelişimine ilişkin amacı aşan davranışlarda bulunduğu, bu durumun pedogok raporu ile belirlendiği anlaşılmıştır. Bu nedenle müşterek çocukların velayetinin davalı-davacı babaya bırakılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ:Temyiz edilen hükmün 2/B-C bendinde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalı-davacı kocanın diğer temyiz itirazlarının 2/A bendinde gösterilen nedenlerle ONANMASINA, davacı-davalı kadının temyiz itirazlarının 1.bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE, duruşma için takdir olunan 500 YTL. vekalet ücretnin E.’dan alınıp T.’a verilmesine, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.03.02.2007 (Salı)