YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/9933
KARAR NO : 2023/5341
KARAR TARİHİ : 10.10.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/767 E., 2022/1230 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Hükümlü hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1 maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının, 13.05.2013 tarihli ve 2013/2339 Esas No.lu iddianamesi ile, hükümlü hakkında şikâyetçiye ait işyerinin deposuna, giriş kapısının parmaklık kısmını keserek ve camını kırarak girip 2.000,00 TL değerinde … kabloyu çalması şeklindeki eylemi nedeniyle hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 116/2, 151/1, 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davasının açıldığı,
2.Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.10.2013 tarihli ve 2013/354 Esas, 2013/439 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verildiği,
3. Anılan kararın o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 25.04.2017 tarihli ve 2014/33629 Esas, 2017/4690 Karar sayılı ilâmı ile hükümlünün üzerine atılı suçlardan mahkûmiyeti yerine beraatine karar verilmesi nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verildiği.
4.Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.09.2017 tarihli ve 2017/361 Esas, 2017/492 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 62/1, 116/2, 62/1, 151/1, 62/1, 53. maddeleri uyarınca sırasıyla 1yıl 8 ay hapis, 5 ay hapis, 3 ay 10 … hapis cezaları ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verildiği,
5.Anılan kararın hükümlü tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 26.02.2019 tarihli ve 2017/5225 Esas, 2019/3598 Karar sayılı ilâmı ile hükümlerin onanarak kesinleştirildiği,
6. Hükümlü vasisinin 18.08.2021 havale tarihli dilekçesi ile Manisa 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin, 09.06.2021 tarihli ve 2020/380 Esas, 2021/158 Karar sayılı kararıyla hükümlünün 21.03.1995 olan doğum tarihinin 21.03.1996 olarak değiştirilmesine karar verildiğini belirterek yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.08.2021 tarihli ve 2017/361 Esas sayılı ek kararı ile yargılamanın yenilenmesi talebinin 5271 sayılı Kanun’un 311/1-e ve 318. maddeleri uyarınca kabulüne karar verildiği, yapılan yargılama neticesinde Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.01.2022 tarihli ve 2021/1015 Esas, 2022/148 Karar sayılı kararıyla hükümlü hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 31/3, 62/1, 116/2, 31/3, 62/1, 50/1-a, 151/1, 31/3, 62/1, 50/1-a maddeleri uyarınca sırasıyla 1yıl 1 ay 10 … hapis, 2.000,00 TL adlî para, 1.320,00 TL adlî para cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği,
7.Anılan kararın hükümlü tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 07.06.2022 tarihli ve 2022/3508 Esas, 2022/11544 Karar sayılı ilâmı ile sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmama gerekçesi gösterilmeden karar verilmesi ve etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinin gerekmesi nedenleriyle hükümlerin bozulmasına karar verildiği,
8. Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.11.2022 tarihli ve 2022/767 Esas, 2022/1230 Karar sayılı kararıyla hükümlü hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 31/3, 62/1,116/2, 31/3, 62/1, 50/1-a, 151/1, 31/3, 62/1, 50/1-a maddeleri uyarınca sırasıyla 1yıl 1 ay 10 … hapis, 2.000,00 TL adlî para, 1.320,00 TL adlî para cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Hükümlünün temyiz istemi, zamanaşımı süresinin dolmasına rağmen mahkûmiyet hükmünün kurulmasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Şikâyetçinin ticari faaliyetin yürütüldüğü depo olarak kullandığı yerin giriş kapısı asma kilidinin kesilmesi suretiyle yerinden çıkartıldığı, … parmaklıkların kesildiği ve camın kırılarak içeriye girilerek suça konu malzemelerin çalındığı, olay yerinde yapılan incelemede kesilen asma kilit üzerinde parmak izinin bulunduğu, 29.04.2013 tarihli Ekspertiz Raporunda kesilen kilit üzerinde hükümlünün parmak izinin bulunduğunun anlaşılması karşısında hükümlünün üzerine atılı suçları işlediği kabul edilerek hükümlünün cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 66. maddesinin 01.06.2005 tarihi ile 08.07.2005 tarihleri arasında yürürlükte olan 5. fıkrasında “Aynı fiilden dolayı her ne suretle olursa olsun tekrar yargılanması gereken hükümlünün sonradan yargılanan suça ait üçüncü fıkrada yazılı esasa göre belirlenecek zamanaşımı göz önünde bulundurulur.” hükmü mevcut iken, bu fıkra 08.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 29.06.2005 tarihli ve 5377 sayılı Kanun’un 8. maddesiyle “Aynı fiilden dolayı tekrar yargılamayı gerektiren hallerde, mahkemece bu husustaki talebin kabul edildiği tarihten itibaren fiile ilişkin zamanaşımı süresi … … işlemeye başlar.” biçiminde değiştirilmiştir.
5377 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun’un 66. maddesinin 5. fıkrasında yapılan değişikliğin gerekçesi; “Yargılamanın yenilenmesi gibi aynı fiilden dolayı tekrar yargılamayı gerektiren hallerde, zamanaşımına açıklık getirmeye yönelik olarak bu fıkra metninde değişiklik yapılmıştır. Bu durumlarda, dava zamanaşımı süresi, tekrar yargılama konusu suç bakımından belirlenecektir. Tekrar yargılama konusu suça ilişkin zamanaşımı süresinin başlangıç tarihi de, bu husustaki talebin mahkemece kabul edildiği tarih olacaktır. Tekrar yargılama konusu suça ilişkin zamanaşımı süresi bakımından, maddenin birinci fıkrasındaki süreler dikkate alınacaktır. Bu düzenlemeyle güdülen amaç, yeniden yargılama söz konusu olan hallerde, bu nedenle dava zamanaşımı süresinin dolduğundan bahisle yargılamaya son verilmesi yönündeki taleplerin önüne geçmektir.” şeklinde ifade edildiği nazara alındığında, zamanaşımının gerçekleşmediği anlaşılmış, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin hükümlü tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipleri ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla, hükümlünün yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Manisa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.11.2022 tarihli ve 2022/767 Esas, 2022/1230 Karar sayılı kararında hükümlü tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden hükümlünün temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.