Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/9851 E. 2023/2094 K. 25.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/9851
KARAR NO : 2023/2094
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/112 E., 2022/56 K.
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının, 17.10.2012 tarih ve 2012/16128 Esas sayılı iddianamesi ile; sanıkların ekip arabasının lastiğine vurmak suretiyle zarar verdikleri iddiasıyla, sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1-a. maddesi uyarınca cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.05.2015 tarihli ve 2012/540 Esas, 2015/313 Karar sayılı kararı ile; sanık …’in kamu malına zarar verme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 152/1-a ve 50/1-a. maddeleri uyarınca 7.300,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına; sanıklar … ve …’in kamu malına zarar verme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
3.Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.05.2015 tarihli ve 2012/540 Esas, 2015/313 Karar sayılı kararının şikâyetçi kurum vekili ve sanık … tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 08.12.2020 tarihli ve 2020/29763 Esas, 2020/14711 Karar sayılı ilâmıyla; şikâyetçi kurumun iddia hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle bozulmasına, karar verilmiştir.
4. Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2022 tarihli ve 2021/112 Esas, 2022/56 Karar sayılı kararı ile; sanık …’in kamu malına zarar verme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 152/1-a ve 50/1-a. maddeleri uyarınca 7.300,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına; sanıklar … ve …’in kamu malına zarar verme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz sebepleri, sanıklar … ve …’in kamu malına zarar verme suçundan cezalandırılması gerektiğine, beraat kararının hukuka aykırı olduğuna,
2. Sanık …’in temyiz sebepleri, atılı suçu işlemediğine, verilen adlî para cezasını ödeme gücünün olmadığına, beraat kararı verilmesi ve hükmün lehine bozulması gerektiğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.13.10.2012 günü saat 15:30 sıralarında asayişe yönelik olarak görevlerini yapmakta olan ve bu amaçla genel arama kararına istinaden arama yapmak isteyen görevli polis memurlarına hakaret ve direnme eyleminde bulunulduğu, bu arada ekip arabasının lastiğine vurmak suretiyle kamu malına zarar verildiği, kolluk ekiplerinin sanık …’ın kendilerine yönelik herhangi bir direnme ve hakarette bulunmadığına dair beyanda bulundukları, kamu malına zarar verdiğine dair de bir beyanlarının bulunmadığı, sanığın tüm aşamalarda savunmasının bu yönde olduğu, sanık … yönünden ise soruşturma aşamasında göz altına alınan fotoğrafları çekilen ve parmak izi alınan kişinin mahkeme huzurunda yapılan yargılama sırasında hakkında dava açılan sanık … olmadığı, sanık …’in kimliğinin ve kimlik bilgilerinin kullanıldığının anlaşıldığı, tespit edilerek sanıklar … ve …’in üzerlerine atılı kamu malına zarar verme suçlarından beraatine; sanık …’in tutanaklar ve tevilli ikrarı dikkate alınarak mahkumiyetine karar verilmiştir.
2. 13.10.2012 tarihli Olay, Yakalama ve Teslim Tutanağına göre kolluk ekipleri tarafından sanık …’in (gerçek kimliği tespit edilemeyen) ekip aracının arka kısmına, sanık …’in ise ekip aracının nezaret kısmına alındığı, tekme ve yumruk atmak suretiyle araca zarar verdikleri anlaşılmıştır.
3. 13.10.2012 tarihli Araç Görgü Tespit Tutanağına göre, 27 UD 736 plaka sayılı ekip otosu üzerinde yapılan incelemede; aracın sağ kayar kapısı açıldığında tavan direğini kaplayan plastik parça ile ön tarafta kayar kapının raylarını kapatan plastik parçanın kırık olduğu, arka nezaret kapısı açıldığında kapının iç döşemesinin ortadan aşağıya kadar yırtık olduğu, sol tarafta yaklaşık 10 cm yırtık olduğu, belirtilmiştir.
IV. GEREKÇE
Katılan vekili sanık … ve …’nin cezalandırılması gerektiğini ileri sürmüş ise de; sanık …’ın mukavemette bulunmadığına, küfür etmediğine dair şikâyetçi görevli polis memurlarının beyanda bulundukları, araca zarar verme eylemine ilişkin tutanaklarda isminin geçmediği, sanık …’in ise yargılamada alınan savunmasında kimlik bilgilerinin kullanıldığını ifade etmesi üzerine mahkemece yapılan araştırma sonucunda soruşturma aşamasında göz altına alındığı esnada fotoğrafları çekilen ve parmak izi alınan kişinin mahkeme huzurunda bulunan sanık … olmadığının tespit edildiği anlaşılmakla, hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık … tarafından gerçekleştirildiğinin ve sanıklar … ile … tarafından sübuta ermediğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, katılan vekilinin ve sanık …’in yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.01.2022 tarihli ve 2021/112 Esas, 2022/56 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekili ve sanık …’in temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.