YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/9821
KARAR NO : 2023/2289
KARAR TARİHİ : 02.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/657 Esas., 2022/790 Karar
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının, 31.10.2011 tarihli ve 2011/8734 numaralı iddianamesiyle sanık hakkında temyiz dışı sanıklar … Gezici ve Ercan Hekimoğlu ile birlikte şikâyetçinin iş yerine gece vakti girip, içeriden elektrik kablolarını aldığından bahisle hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143, 116/4, 63 ve 53. maddelerinden cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.07.2012 tarihli ve 2011/619 Esas, 2012/807 Karar sayılı kararıyla sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143, 62 ve 53. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip, bu karar 12.09.2012’de kesinleşmiş, sanığın denetim süresi içinde 28.11.2015 tarihinde işlemiş olduğu kasıtlı suç sebebiyle ihbar üzerine açıklanması geri bırakılan hüküm … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.04.2016 tarihli ve 2016/192 Esas, 2016/269 Karar sayılı kararıyla açıklanmıştır. Hırsızlık suçundan kurulan hükmün ise sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 13. Ceza Dairesinin 06.11.2014 tarihli ve 2014/2894 Esas, 2014/30933 Karar sayılı kararıyla düzeltilerek onanmasına karar verilmek suretiyle kesinleştiği anlaşılmıştır.
3. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.04.2016 tarihli ve 2016/192 Esas, 2016/263 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 03.11.2021 tarihli ve 2021/2334 Esas, 2021/16990 Karar sayılı kararıyla sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçunu temyiz dışı sanıklar … Gezici ve Ercan Hekimoğlu ile birlikte işlediğinden bahisle sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği gerekçesiyle ve kazanılmış hakkı da korunarak kararın bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma sonrası yerel mahkemece bozma kararına uyulmak suretiyle sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan mahkûm edilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafii, 13.12.2022 ve 27.12.2022 tarihli temyiz dilekçelerinde özetle, sanığa isnat edilen iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçunun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığını ve işlenen suç ile hükmolunan ceza arasında bir orantının bulunmadığını belirterek, bu sebeplerle kararın bozulmasını talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihi olan 16.10.2011’de gece vakti sayılan saat 00.30’da sanığın, temyiz dışı sanıklar … Gezici ve Ercan Hekimoğlu ile birlikte şikâyetçinin iş yerine pencere camından girip, içeriden toplam 300,00 – 400,00 TL değerinde elektrik kablosunu aldığı, durumun iş yeri güvenlik kamerasından tespit edilip, sanığın yakalandığı, aşamalarda suçunu tevilli olarak ikrar ettiği, ayrıca tanıklar … ve … tarafından da teşhis edildiği, bu sebeplerle mahkemece sanığın 08.12.2022’de iş yeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan mahkûm edildiği tespit edilmiştir.
2. 16.10.2021 tarihli Yakalama ve 17.10.2021 tarihli Teşhis tutanakları dosya içerisine alınmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanık müdafii her ne kadar iş yeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçunun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığını ve tayin olunan cezanın orantısız olduğunu iddia etmiş ise de, sanığın temyiz dışı sanıklar ile birlikte gece vakti sayılan zaman diliminde şikâyetçinin iş yerine girdiği sabit olduğundan suçun maddi ve manevi unsurlarının gerçekleştiği anlaşılmıştır. Ayrıca mahkemece sanığa tayin olunan temel ceza da alt sınırdan takdir edilmiş olduğundan miktar bakımından da bir orantısızlık görülmemiştir. Ancak; bozma öncesi yapılan yargılamada, sanığın neticeten 10 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı ve anılan hüküm aleyhine bir temyiz istemi bulunmadığı, sanık hakkında bozma sonrası tayin olunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gereği sonuç olarak 10 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2022 tarihli ve 2021/657 Esas, 2022/790 Karar sayılı kararının hüküm fıkrasından “Sanığın kazanılmış hakkının korunarak neticeten 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına” cümlesinin çıkarılarak yerine “1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının, 10 ay hapis cezası üzerinden infazına” ibaresinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.