YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/956
KARAR NO : 2023/1107
KARAR TARİHİ : 08.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
KARAR : Mahkûmiyet

Gümüşhane Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2011 tarihli ve 2011/1985 Soruşturma, 2011/605 Esas, 2011/233 İddianame numaralı iddianamesiyle hükümlü hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-e ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması amacıyla kamu davası açılmıştır.
Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.03.2019 tarihli ve 2014/742 Esas, 2019/198 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-e ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezaladırılmasına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 03.05.2019 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309/1. maddesi uyarınca, 09.12.2021 tarihli ve 2021/25202 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 23.01.2023 tarihli ve KYB-2022/151114 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 23.01.2023 tarihli ve KYB-2022/151114 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, somut olayda sanığın 16/03/2009 tarihli hırsızlık eylemine yönelik Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarihli kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-e maddesi uyarınca temel cezanın 5 yıl olarak belirlendiği ve anılan kararın gerekçe ve hüküm kısmında cezanın alt sınırdan verildiğinin belirtilmiş olması karşısında, anılan maddede yer alan “Bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık” suçunun cezası “3 yıldan 7 yıla kadar hapis” iken, suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile ceza miktarının “beş yıldan on yıla kadar hapis” olarak değiştirildiği cihetle, suç tarihinin 16/03/2009 olması karşısında aleyhe kanun değişikliğinin sanık hakkında uygulanamayacağı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme karşısında, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması gerekirken, yazılı şekilde lehe kanun değerlendirilmesi yapılmadan fazla cezaya hükmedilmesinde isabet görülmemiştir.” şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesinin (d) bendinin ilgili bölümünün “… daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.
2. Dosya kapsamına göre, somut olayda hükümlünün 16.03.2009 tarihli hırsızlık eylemine yönelik Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2019 tarihli kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 142/2-e maddesi uyarınca temel cezanın 5 yıl olarak belirlendiği, anılan kararın gerekçe ve hüküm kısmında cezanın takdiren alt sınırdan verildiğinin belirtilmiş olması karşısında, anılan maddede yer alan “Bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık” suçunun cezası “3 yıldan 7 yıla kadar hapis” iken, suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile ceza miktarının “beş yıldan on yıla kadar hapis” olarak değiştirildiği cihetle, suç tarihinin 16/03/2009 olması karşısında aleyhe kanun değişikliğinin hükümlü hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüş; 5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesinin (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.03.2019 tarihli ve 2014/742 Esas, 2019/198 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesinin (d) bendi uyarınca bozma nedeninin daha hafif bir cezayı gerektirdiği belirlendiğinden;
“Hükümlünün hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-e maddesi gereği 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,
5237 sayılı Kanun’un 62/1. maddesi gereği 1/6 oranında indirim uygulanarak 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hukuka aykırılığın bu şekilde giderilmesine, infazın belirlenen şekilde yapılmasına, kararın diğer kısımların aynen bırakılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.