YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/709
KARAR NO : 2023/1656
KARAR TARİHİ : 30.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının, 04.05.2015 tarihli ve 2015/5524 Esas sayılı iddianamesiyle, yediemin deposu işleten ve icra kanalı ile kendisine teslim edilen aracın tesliminden sonra yapılan tespitte çelik jantının normal jant ile değiştirildiği iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.02.2016 tarihli ve 2015/375 Esas, 2016/294 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1, 50. maddeleri uyarınca 6 ay hapis ve doğrudan 6,000.00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.02.2016 tarihli ve 2015/375 Esas 2016/294 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 13.01.2022 tarihli ve 2020/31569 Esas, 2022/625 Karar sayılı kararıyla;
”7188 sayılı Kanun’un 24. maddesi ile düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki “Basit Yargılama Usulü”nün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” nedeniyle bozma kararı verilmiştir.
4.Bozma üzerine Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2022 tarihli ve 2022/147 Esas, 2022/305 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1, 52, 50. maddeleri uyarınca hapisten çevrili 7.200,00 TL ve doğrudan 6,000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, eksik araştırma yapıldığına, savunma hakkının kısıtlandığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1-Yediemin deposu işleten sanığa haciz neticesi teslim edilen aracın, teslimden sonra çelik jantının normal jant ile değiştirildiği belirlenmiştir
2. Haciz tutanakları, araç teslim edilmeden çekilen fotoğraflar ve sanık savunması dosyada bulunmaktadır.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulduğu ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A- 18.06.2014 tarihinde kabul edilip 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, seçenek yaptırım olan adlî para cezasının ödenmemesi halinde kısa süreli hapis cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulmasında hukuka aykırılık görülmüştür.
B-Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2022 tarihli ve 2022/147 Esas, 2022/305 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasından “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği hususunun ihtar edilmesine” cümlesinin çıkarılması, yerine; “ödenmeyen adli para cezasının 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde belirtilen yönteme uygun biçimde infazına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.