Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/5743 E. 2023/2262 K. 27.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5743
KARAR NO : 2023/2262
KARAR TARİHİ : 27.04.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/205 E., 2021/122 K.
SUÇ : Dikili ağaç, fidan veya bağ çubuğuna zarar verme
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.01.2015 tarihli ve 2015/36 Esas sayılı iddianamesi ile sanıklar hakkında dikili ağaç, fidan veya bağ çubuğuna zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1.c ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları ve sanık …’ın da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1-c, 167/2 ve 53. maddeleri uyarınca ise cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.11.2015 tarihli ve 2015/36 Esas, 2015/395 Karar sayılı kararı ile sanıklar …, … ve …’ın dikili ağaç, fidan veya bağ çubuğuna zarar verme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 152/1-c, 62/1 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 6.000,00 TL. adlî para cezası ile cezalandırılmalarına, sanık …’ın ise aynı Kanun’un 152/1-c, 167/2, 62/1 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 3.000,00 TL. adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Anılan kararın sanıklar …, … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (kapatılan) 13. Ceza Dairesinin 23.09.2020 tarihli ve 2020/4040 Esas, 2020/7688 Karar sayılı kararı ile;
Her ne kadar sanıklar hakkında müştekinin fındık bahçesinden yol geçirmek için ağaçlarını kestiğinden bahisle mala zarar verme suçundan mahkumiyetlerine hükmolunmuş ise de; sanıkların bahçesi ile müştekinin bahçesinin aynı mevkide bulunduğu, bahçelerin yolu olmadığından fındık hasatının taşınmasında zorluklar yaşandığı, köy halkının bu sorunun çözülmesi için köy muhtarına talepte bulundukları, muhtarın belediyenin iş aracını temin ederek köye getirdiği, müştekinin bahçesinden yol geçirmek için müştekinin rızası hilafına kardeşi sanık …’ten izin alındığı ve köydeki tüm bahçelere ulaşacak şekilde yol çalışması yapıldığı anlaşılmakla; sanıkların üzerine atılı 5237 sayılı TCK’nın 152/1-c. maddesinde yazılı mala zarar verme suçunun yalnızca kasten işlenebileceği, sanıkların kastının müştekinin bahçesine zarar vermek olmadığı, müştekinin fındık ağaçlarının sökülmesi suretiyle uğradığı zararının tazminat hukuku ilkeleri uyarınca giderilmesi gerektiği ve bu suretle sanıkların beraati yerine yetersiz gerekçeyle mahkumiyetlerine karar verilmesi, nedeniyle bozulmasına, bozma kararının temyiz isteminde bulunmayan sanık …’e sirayetine karar verilmiştir.
4. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2021 tarihli ve 2020/205 Esas, 2021/122 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında dikili ağaç, fidan veya bağ çubuğuna zarar verme suçundan 5271 sayılı Kanunu’nun 223/2-c maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği; sanıkların suç kasıtlarının bulunduğu, rızası olmaksızın fındık bahçesinden yol açtıkları ve yol açarken de fındıklarına zarar verdiklerini bu nedenle kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Katılanın ilçe dışında hayatını sürdürdüğü, katılanın ağabeyi olan …’ın kendisini arayarak evinin önünden yol geçeceğini haber verdiği, katılanın da fındık bahçesine zarar verilmemesi kaydıyla evinin önünden yol geçmesine razı olduğunu beyan ettiği, daha sonra katılanın diğer ağabeyi olan sanık …’ın katılanı arayarak sanık … ile anlaştıklarını açılacak yolun katılanın evinin önüne kadar gelip buradan geri döneceğini söylediği, suç tarihinde katılanın … Mahallesi muhtarı olan sanık …’i arayarak yolun kendi fındık bahçesinin içerisinden geçmesine rızası olmadığını, fındık bahçesinin içerisine kepçe sokmamalarını muhtara söylediği, katılanın aynı gün fındık bahçesinin içerisinden kepçe geçerek yol açıldığını öğrendiği, bu duruma sanıklar … ve …’ın göz yumduğu, katılanın arazisine komşu arazilerin malikleri olan sanıklar …, … ve …’ın da fındık fidanlarına zarar verilmesine rıza gösterdikleri iddiası ile sanıklar hakkında kamu davası açılmıştır.
2.Sanıkların savunmalarında genel olarak yolu olmayan mahalleye yol açmak istediklerini, herkesin arazisinden fedakarlık yaparak söz konusu yolun açılması için çaba gösterdiklerini, katılanın kardeşi sanık …’dan izin aldıklarını, suç işleme kasıtlarının olmadığını beyan ettikleri, sanık …’ın da katılının kardeşi olduğunu, uzun zamandır yol istediğini, yol için izni verenin annesi olduğunu, katılanın zarar verildiğini söylediği arazide annesinin bulunduğunu beyan ettiği anlaşılmıştır.
3. Kollukça tanzim edilen olay yeri görgü ve tespit tutanağına göre bahse konu yerin … İlçesi, … Mahallesi, … mevkiinde bulunan katılana ait fındık bahçesi olduğu, fındık bahçesi içerisinde toprak yol açıldığının görüldüğü, yapılan çalışma neticesinde fındık ocaklarına zarar verildiği, açılan yoldan eğimli fındık bahçesi içerisinde toprak ve taş yığınının oluştuğu, fen bilirkişi raporuna göre de izinsiz açılan yolun bulunduğu yer malikinin katılan olduğu, katılana ait altı adet fındık ocağına zarar verildiğinin tespit edildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Sanıkların savunması ile tüm dosya kapsamı karşısında, Mahkemece verilen beraat kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2021 tarihli ve 2020/205 Esas, 2021/122 Karar sayılı kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, ONANMASINA, Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.