YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/549
KARAR NO : 2023/984
KARAR TARİHİ : 01.03.2023
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260. maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
… Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/1284 iddianame numaralı 04.04.2016 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 53, 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış, … (Kapatılan) 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2016 tarihli ve 2016/263 Esas, 2016/420 Karar sayılı kararı ile sanığın hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yosunluklarına ve mahsuba karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık, “hakkında verilen cezayı temyiz ettiğini belirterek” hükmü temyiz etmişitr.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Katılanın 20.03.2016 tarihinde açık alana kapılarını kilitlemeden park ettiği .plakalı aracının içerisinde bulunan 1.800,00 TL’yi sanığın gündüz vakti çaldığı, olaya ilişkin görüntülerin incelenmesi sonucu kollukça bilinen sanığa ulaşıldığı, katılanın aşamalardaki beyanları, sanığın aşamalardaki ikrarı, dosya içerisinde bulunan tutanaklar ve belgeler ile tüm dosya kapsamından, sanığın hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verildiği tespit edilmiştir.
2.Sanığın adli sicil kaydı dava dosyasına eklenmiştir.
IV. GEREKÇE
A) 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarih ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
B) Sanığın aşamalardaki ikrarı, dosya içerisinde bulunan tutanaklar ve belgeler ile tüm dosya kapsamından eylemin sanık tarafından işlendiği anlaşılmakla hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
C) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup sanığın, kapıları kilitli olmayan suça konu aracın içinde bulunan 1.800,00 TL’yi gündüz vakti çalması şeklindeki eylemine uyan, 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık tespit edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe başlığı altında yer alan (B) bendinde açıklanan nedenle, … (Kapatılan) 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2016 tarihli ve 2016/263 Esas, 2016/420 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği istem gibi BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.