Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/538 E. 2023/900 K. 28.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/538
KARAR NO : 2023/900
KARAR TARİHİ : 28.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, “Sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın sanığa tebliği için çıkarılan tebligatın … adresine 25.05.2012 tarihinde adreste bulunan kişi tarafından sanığın tanınmadığından bahisle iade edildiği, sonrasında yapılması gerekirken bu tebligat tarihinden önce bilinen en son adresten farklı, sanığın adres kayıt sistemindeki MERNİS adresine doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca tebligata çıkartıldığı gibi tebligat parçasında 2 no.lu haber kağıdının kapıya yapıştırıldığına ilişkin ibarenin bulunmaması nedenleriyle 09.05.2012 tarihinde yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmaması” nazara alınarak sanığın öğrenme üzerine verdiği 04.11.2013 tarihli temyiz dilekçesinin 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
Hakkında mahkûmiyet kararı verilen sanığın 04.11.2013 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı Kanun’un 42/1. maddesi uyarınca Yargıtayın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 28.11.2013 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
I. Sanık Hakkında Mala Zarar Verme Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Suça konu yer olan kahvehanenin PVC pencere doğramasının sert bir cisimle zorlanmak suretiyle açıldığı belirtilerek açılan kamu davasında, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e, 66/4. maddelerinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımı süresinin mahkûmiyet tarihi olan 02.04.2012 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar dolduğu belirlenmiştir.
Açıklanan nedenle, … Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.04.2012 tarihli ve 2010/727 Esas, 2012/346 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak DÜŞMESİNE,
II. Sanık Hakkında Hırsızlık ve İş Yeri Dokunulmazlığının İhlâli Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
Hüküm tarihinde … E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi de bulunmayan sanık, hüküm duruşmasına getirtilmeden ya da Sesli ve Görüntülü Bilişim Sistemi (SEGBİS) sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması suretiyle savunma hakkı kısıtlanarak Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine ve 5271 sayılı Kanun’un 196. maddesine aykırı davranılması, hukuka aykırı bulunmuştur.
Başkaca yönleri incelenmeyen … Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.04.2012 tarihli ve 2010/727 Esas, 2012/346 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği, yukarıda açıklanan nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.