Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/499 E. 2023/1645 K. 30.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/499
KARAR NO : 2023/1645
KARAR TARİHİ : 30.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1 maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sanık hakkında, Kütahya Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 15.01.2014 tarihli ve 2014/395 soruşturma numaralı iddianame ile; gece vakti şikâyetçilerin evlerinin bodrum katından zeytinyağı çaldıklarından bahisle; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca hırsızlık suçundan 3 ‘er kez cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.

2. Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2008 tarihli ve 2007/48 Esas, 2008/689 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 143 ve 62/1 maddeleri uyarınca 3 kez 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 22.06.2015 tarihli ve 2015/432 Esas, 2015/2428 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında verilen sonuç cezanın 2 yıldan az olması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, 5237 sayılı Kanun’un 51. maddesinin ‘cezanın uzun süreli olup erteleme sınırını aştığı’ gerekçesi ile uygulanmasına yer olmadığı kararı verilmesi ve yargılama giderlerinin ayrı ayrı yerine müştereken ve müteselsilen alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 326/2 maddesine aykırı davranılması gerekçeleriyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.11.2015 tarihli ve 2015/399 Esas, 2015/670 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 143/1 ve 62/1 maddeleri uyarınca 3 kez 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231/5 maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve 16.12.2015 tarihinde kesinleşmiştir.
5. Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.04.2021 tarihli ve 2020/518 Esas, 2021/207 Karar sayılı kararı ile sanığın, tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231/11 maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 143 ve 62/1 maddeleri uyarınca 3 kez 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri, dosyanın zamanaşımına uğradığına, düşme kararı verilmesi gerektiğine, zamanaşımına uğramadığı taktirde şikâyetçilerin zararını karşılamak istediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay tarihinde sanık …’ın temyiz dışı sanıklar ile birlikte gece saatlerinde şikâyetçi Mahmut Yıldızdağ’a ait evin altındaki dükkânın kilitli bodrum kapısını açarak içeride bulunan 240 litre zeytin yağını çaldıkları, yine şikâyetçi Muzaffer Topallı’nın, evinin kilitli bodrum kapısını açarak içerde bulunan 200 litre zeytinyağını çaldıkları, aynı şekilde şikâyetçi …’ın evinin depo olarak kullanılan kilitli bodrum kapısını 28.12.2006 günü açarak 150 litre zeytin yağını çaldıklarının tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiş, sanığın atılı suçları ikrar ettiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b ve 143. maddesinde yer alan hırsızlık suçunu oluşturduğu ve aynı Kanun’un 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre 15 yıl olağan ve 22 yıl 6 ay olağanüstü zamanaşımı sürelerinin geçmediği anlaşılmış, sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından aynı Kanun’un 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken 2 yıl 6 ay yerine 2 yıl 4 ay, 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken de hesap hatası sonucu 2 yıl 1 ay yerine toplamda 4 kez 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezalarına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla, herhangi bir hukuka aykırılık bulunmayan hükümlere yönelik, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.04.2021 tarihli ve 2020/518 Esas, 2021/207 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.