YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4235
KARAR NO : 2023/5550
KARAR TARİHİ : 16.10.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/199 E., 2015/339 K.

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama, onama

A. Sanık … Hakkında Hırsızlık, Konut Dokunulmazlığının İhlâli ve Mala Zarar Verme Suçlarından Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemleri Bakımından
… 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.03.2015 tarihli ve 2014/199 Esas, 2015/339 Karar sayılı kararının sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilip, 17.06.2015’te usûlüne uygun olarak kendisine tebliğ olunan hükme yönelik kendisinin … olduğu 14.12.2015 tarihli ve müdafiinin de 08.06.2020 ve 26.04.2022 tarihli temyiz dilekçelerinde temyiz başvurusu ile birlikte eski hâle getirme isteminde de bulundukları anlaşılmakla ve eski hâle getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 42/1. maddesi uyarınca Yargıtayın ilgili dairesine ait olması nedeniyle, Yerel mahkemenin … olduğu 16.12.2015, 08.02.2016, 18.06.2018, 18.11.2019, 21.08.2020 tarihli ek kararların kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilip, sorgusunda bildirdiği adrese 17.06.2015’te usûlüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 14.12.2015 ve 08.06.2020 ile 26.04.2022 tarihlerinde temyiz eden sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen eski hâle getirme talepleri ile süresinde olmayan temyiz istemlerinin aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
B. Sanıklar … ve … Haklarında Hırsızlık, Konut Dokunulmazlığının İhlaâi ve Mala Zarar Verme Suçlarından Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemleri Bakımından
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının, 21.03.2014 tarihli ve 2014/706 Esas No.lu iddianamesiyle sanıklar hakkında gece vakti şikâyetçilerin evine kapı kilit göbeğini kırmak suretiyle girip, içeriden 1.650,00 TL para ile katılan …’in saatini almaları şeklindeki eylemleri nedeniyle hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143, 116/4, 151/1 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.03.2015 tarihli ve 2014/199 Esas, 2015/339 Karar sayılı kararıyla sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b, 143, 116/4 ve 151/1. maddeleri gereğince sırasıyla 3 yıl 6 ay, 1 yıl 6 ay ve 9 ay hapis cezaları ile cezalandırılmalarına ve sanıklar hakkında aynı Kanun’un 53.maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık … 08.11.2019 tarihli temyiz dilekçesinde özetle, gerekçeli kararın tebliği tarihinde ceza evinde bulunduğunu, bu sebeple yapılan tebligatın usûlsüz olduğunu ve hükümleri temyiz etmek istediğini beyan etmiştir.
2. Sanık … müdafii 23.06.2015 tarihli temyiz dilekçesinde özetle, re’sen nazara alınacak sebeplerle hükümlerin bozulmasını talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihi olan 06.03.2014’te gece vakti sayılan saat 20.40 sıralarında sanıklar kiralamış oldukları 34 JP 4468 plakalı araç ile katılanların evine kapı kilit göbeğini kırmak suretiyle girip, içeriden 1.650,00 TL ile katılan …’in saatini aldıktan sonra evden çıkıp, merdivenlerden indikleri sırada katılanlar ile karşılaştıkları, katılan …’ın durumdan şüphelenip, sanıkların bindikleri aracı görüp, durumu kolluk kuvvetlerine bildirmeleri sonucu sanıkların yakalandığının tüm dosya kapsamı ile … olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanıklar aşamalarda suçlarını inkâr etmiştir. Tanık F.Y. de olayı gördüğünü beyan etmiştir. 09.03.2014 tarihli Teşhis Tutanağı, 09.03.2014 tarihli Değer Tespit ve Muhafaza Altına Alma ile aynı tarihli Olay, Yakalama ve Muhafaza Altına Alma Tutanakları dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
1. Sanık …’ın yokluğunda verilen hükmün 16.06.2015 tarihinde sanığın MERNİS adresinde ağabeyi … Adar’a tebliğ edildiği, ancak sanık …’ın tebliğ tarihinde ceza evinde bulunduğu, bu nedenle yapılan tebligatın usûlsüz olması ve sanığın 08.11.2019 tarihli dilekçesinde yokluğunda verilen hükmün kendisine tebliğ edilmediğini savunması ile temyiz hakkının verilmesini istemesi karşısında, sanığın isteminin temyiz ve eski hâle getirmeyi de içerdiği anlaşılmakla, sanığın eski hale getirme isteminin kabulü ile 08.11.2019 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilmiştir.
2. Her ne kadar sanık … ve sanık … müdafii sanıkların atılı suçları işlemediklerini iddia etmişler ise de, dosya kapsamına göre sanıkların katılanların evine girdikten sonra içeriden para ve saati alıp, evden çıkarken katılanlara rastladıklarının, katılanlar tarafından teşhis edildiklerinin ve tanık F.Y.’nin de beyanları birlikte değerlendirildiğinde sanıklar hakkında kurulan hükümler bakımından yerel mahkemenin atılı suçların sanıklar tarafından işlendiğine dair kabulünde, bir isabetsizlik görülmediğinden hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarının maddi ve manevi unsurlarının oluştuğu anlaşıldığından kurulan hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun birden fazla kişi tarafından işlendiğinin anlaşılması karşısında, bu suçtan kurulan hükümlerde 5237 sayılı Kanun’un 119/1-c maddesinin uygulanmaması sebebiyle sanıklar hakkında kurulan hükümlerde hukuka aykırılık bulunmuştur.
4. Sanıkların olay tarihinde katılanların evinin kapı kilidini kırmaları şeklindeki mala zarar verme suçunu oluşturan eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 151/1. maddesinde belirtilen cezanın üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e maddesi gereğince hesaplanan 8 yıllık olağan zamanaşımının, 26.03.2015 olan mahkûmiyet tarihinden inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş olduğu anlaşılmıştır.
V. KARAR
A. Sanıklar … ve … Haklarında Hırsızlık Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemleri Bakımından
Gerekçe bölümünde 1 ve 2 numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.03.2015 tarihli ve 2014/199 Esas, 2015/339 Karar sayılı kararında sanık … ile sanık … müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık … ile sanık … müdafiinin temyiz istemlerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak ONANMASINA,
B. Sanıklar … ve … Haklarında Mala Zarar Verme Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemleri Bakımından
Gerekçe bölümünde 1 ve 4 numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.03.2015 tarihli ve 2014/199 Esas, 2015/339 Karar sayılı kararına yönelik sanık … ile sanık … müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmekle hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1. maddesinin (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
C.Sanıklar … ve … Haklarında Konut Dokunulmazlığının İhlâli Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemleri Bakımından
Gerekçe bölümünde 1 ve 3 numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.03.2015 tarihli ve 2014/199 Esas, 2015/339 Karar sayılı kararına yönelik sanık … ile sanık … müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmekle hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına,
Dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.