Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2023/395 E. 2023/1483 K. 23.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/395
KARAR NO : 2023/1483
KARAR TARİHİ : 23.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 26.01.2011 tarihli ve 2011/2514 Esas sayılı iddianamesiyle, icra kanalı ile kendisine teslim edilen bir kısım eşyayı muhafaza için gidildiğinde hazır etmediği iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Gaziantep (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin, 07.06.2011 tarihli ve 2011/165 Esas. 2011/786 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-2, 62, 52. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis ve doğrudan 20,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Gaziantep (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin, 07.06.2011 tarihli ve 2011/165 Esas, 2011/786 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, 31.10.2013 tarihli ve 2013/8052 Esas, 2013/13175 Karar sayılı kararıyla;
” Kendisine teslim edilen eşyaları adresten taşındığı için yanında götürdüğünü ve malların yeni adresinde sağlam olarak bulunduğunu, istenildiğinde iade edebileceğini iddia eden sanığın savunmasının doğruluğu araştırılıp mallar üzerinde teslim amacı dışında tasarrufta bulunup bulunmadığı belirlendikten sonra hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma sonucu mahkumiyetine karar verilmesi,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine Gaziantep (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin, 06.03.2014 tarihli ve 2014/33 Esas, 2014/190 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-2, 62, 52. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis ve doğrudan 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
5. Denetim süresinde suç işleyen sanık hakkında Gaziantep 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.09.2015 tarihli ve 2015/432 Esas, 2015/550 Karar sayılı kararı ile muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-2, 62, 52. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis ve doğrudan 20,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
6. Gaziantep 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.09.2015 tarihli ve 2015/432 Esas, 2015/550 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin, 16.06.2020 tarihli ve 2020/4463 Esas, 2020/5480 Karar sayılı kararıyla;
” mahkemece gerekçesiz hüküm kurulması” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir
7. Gaziantep 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2020 tarihli ve 2020/349 Esas, 2020/402 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-2, 62, 52. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis ve doğrudan 20,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
8. Gaziantep 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.09.2020 tarihli ve 2020/349 Esas, 2020/402 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesinin, 25.11.2021 tarihli ve 2021/14505 Esas, 2021/19841 Karar sayılı kararıyla;
”5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki “Basit Yargılama Usulü”nün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” nedeniyle bozma kararı verilmiştir.
9. Gaziantep 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2022 tarihli ve 2022/482 Esas, 2022/571 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 289/1-2, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca hapisten çevrili 740,00 TL ve doğrudan 20,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, borcun ödendiğine, kararın ertelenmesi gerektiğine, suçun ön ödeme kapsamında bulunduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1-Sanığa haciz neticesi teslim edilen bir kısım mahcuzun muhafaza için gidildiğinde yerinde olmadığı, belirlenmiştir.
2. Haciz tutanakları ve sanık savunması dosyada bulunmaktadır.
3. Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (8) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulduğu ve gereğinin yerine getirildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gaziantep 25. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.06.2022 tarihli ve 2022/482 Esas, 2022/571 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.