YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/310
KARAR NO : 2023/553
KARAR TARİHİ : 14.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Halkın yararlanmasına sunulmuş ulaşım aracı içinde veya bunların belli varış veya kalkış yerlerinde bulunan eşya hakkında hırsızlık

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1 maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1…. Cumhuriyet Başsavcılığının 14.10.2015 tarihli, 2015/819 soruşturma numaralı iddianameyle sanığın … plakalı dolmuşta bulunduğu sırada mağdurun koltuk üzerine bıraktığı cüzdanından 600,00 TL çalması nedeniyle TCK’nın 142/1-c, 53 ve 58. maddeleri uyarınca kamu davası açılmıştır.
2. … Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.01.2016 tarihli ve 2015/346 Esas, 2016/60 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında halkın yararlanmasına sunulmuş ulaşım aracı içinde veya bunların belli varış veya kalkış yerlerinde bulunan eşya hakkında hırsızlık suçundan, TCK’nın 142/1-c ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 20.02.2020 tarihli, kurulan mahkumiyet hükmünün onanmasına ilişikin görüşünü içerir tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi;
Sanığın hırsızlık kastının olmadığını; suça konu parayı dolmuş içinde bulduğunu bu nedenle sanığın hırsızlık suçundan beraat kararı verilmesine, sanığın eyleminin kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçu oluşturduğuna ve takdiri indirim nedenlerinin uygulanmamasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Olay tarihi olan 13.10.2015 tarihinde saat 13.30 gündüz vaktinde mağdurun tanık …’in kullanmakta olduğu dolmuşa bindiği, para uzatmak amacıyla eşyalarını koltuğun üzerinde bırakarak şoför mahaline yöneldiği, müştekinin arka koltuğunda oturan sanık …’ın mağdurun koltukta bıraktığı eşyalar arasında bulunan 600,00 TL’yi hırsızlık amacıyla alarak yine tanık … ve yanında bulunan arkadaşı …’nun beyanında da belirtildiği üzere hızlı bir şekilde araçtan indiği, akabinde temyiz kapsamı dışındaki diğer sanık … ile buluştuğu, eylemini anlattığı, karşıdan polislerin gelmesi üzerine de yakalanmamak amacıyla parayı diğer sanık …’a verdiği, polis aracına bindirildikten sonra da sanık …’ın parayı gizlice polis otosunda bulunan cebe koymaya çalıştığı sırada polislerin durumu fark etmesi üzerine yakalandıkları anlaşılmıştır.
2. Kolluk görevlilerince düzenlenen muhafaza altına alma tespit ve tesellüm tutanağı içeriğine göre sanık ve temyiz dışı sanığın olay tarihinde 13.45 sularında yakalandıkları, temyiz dışı sanık …’nin oturduğu bölümde sağ ön yolcu koltuğu kılıfı arkasında bulunan cebe 600, 00 TL koyduğu tespit edilmiştir.
3.Kolluk görevlilerince düzenlenen ihbar, olay ve yakalama tutanağı dosya içerisine alınmıştır.
4.Bilgi sahibi olarak dinlenen dolmuş şoförü … soruşturma evresinde alınan ifadesinde sanığın dolmuşa bindikten yaklaşık 45 saniye kadar sonra dolmuştan aceleyle indiğini beyan etmiştir.
5. Bilgi sahibi olarak dinlenen ve sanık ile birlikte dolmuşa binen … ‘nun aşamalarda alınan ifadelerinde sanık ile birlikte …’a gitmek için dolmuşa bindiklerini, minibüsün en son koltuklarında kendisinin en sağına, sanığın en soluna oturduğu aralarında üç kişilik boş yer olduğu, dolmuşa bindikten bir dakika kadar sonra sanığın arkadaşı unuttuk diyerek inmek istediği, kendisininde sanık ile birlikte indiğini beyan ettiği tespit edilmiştir.
6. Temyiz kapsamı dışındaki sanık …’nin aşamalarda alınan ifadelerinde sanık ve … ile birlikte çay bahçesinde oturdukları sırada her ikisinin … iline araç kiralamak için dolmuşa binmek amacıyla kalktıklarını, on dakika kadar sonra geri geldiklerinde sanığın “Çok rızıklı adamım dolmuşta cüzdan buldum içerisinde para vardı. Ben de parayı aldım. Hadi hep beraber …’a gidelim” dediğini, ayrıca kendisine ait borcu vermesi üzerine parayı aldığını, kısa bir süre sonrasında kolluk görevlilerince yakalandıklarını, söz konusu parayı alması nedeniyle suça karıştığını düşünerek parayı polis aracının sağ arka koltuğun cebine koyduğunu savunmuştur.
7. Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında tevil yoluyla ikrar ettiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
1.Sanık müdafiinin sanığın eyleminin kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçu oluşturduğuna ilişkin temyiz isteği yönünden;
Kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf etme suçunun oluşabilmesi için mal sahibinin, malın nerede olduğunu bilmemesi, o şeyin üzerinde tasarruf imkânının kalmamış bulunması ve failin mal edindiği şeyin yitirilmiş mallardan olduğu inancını taşıması gerektiği dikkate alındığında, sahibi bilinen malın ya da çok kısa bir araştırma ile malın sahibinin belirlenmesi imkanının olması halinde kaybolmuş veya hata sonucu ele geçirilmiş eşyadan söz edilemeyeceği, somut olayda müştekinin şoföre dolmuş ücretini vermek için ön tarafa geçtiğinde koltuk üzerine bıraktığı cüzdanın dolmuş içerisinde çok kolay bir şekilde kime ait olduğunu tespit edebileceğinin anlaşılması karşısında; mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Takdiri indirim nedenlerinin uygulanmamasına yönelik temyiz isteği yönünden;
5237 sayılı Kanun’un 62. maddesinin birinci fıkrası uyarınca takdiri indirim sebebi uygulanması Mahkemenin takdirinde olup Mahkemece, sanığın yargılamayı hafife alan hal ve hareketleri, samimi pişmanlığının görülmemesi, sabıkalı geçmişi ve sosyal ilişkileri ile cezanın üzerindeki etkisi şeklindeki yerinde, yeterli ve kanunî gerekçeyle takdiri indirim sebebi uygulandığı belirlendiğinden, hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
4. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.01.2016 tarihli ve 2015/346 Esas, 2016/60 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.